Schiller, Friedrich von

Hecht je aan het vaderland, aan het dierbare land, / Houd er met heel je hart aan vast

Zelfs de schone moet sterven!

Op de bergen is vrijheid!

Op de vrije bergen, / In de glans van de middagzon, / Door de kracht van de warme stralen / De natuur verwekt de gouden wijn

Het moet uit de wolken vallen, / Uit de boezem van de goden, geluk, / En de machtigste van allemaal / Heersers is het moment

Uit de wolk / Zegeningen stromen uit / Regen stroomt naar beneden / Uit de wolk zonder keuze / De straal trilt!

Bij de wonderbare God! - de vrouw is mooi!

Broeders, vlieg van uw stoelen, / Wanneer de volledige Romeinse kringen, / Laat het schuim naar de hemel spuiten: / Dit glas naar de goede geest

De oude watervallen, de tijd verandert, / En nieuw leven bloeit uit de ruïnes

Dat is de vloek van de slechte daad, / dat het, zich voortplantend, altijd het kwaad moet voortbrengen

De wet is de vriend van de zwakken

Het leven is / Een momentje, de dood is er ook maar één!

Het leven is niet het hoogste van alle goederen, / Maar het grootste kwaad is schuld

Schoonheid bloeit alleen in lied

Het woord is vrij, de daad is stom, gehoorzaamheid is blind

De man is de liefdevolle metgezel / De vrouw is geboren

Het nageslacht weeft geen kransen voor mimespelers

De berg maakt hem die erop geboren is niet bang