Goethe, Johann Wolfgang von
Het doel van het leven is het leven zelf
De menselijke ziel / is als water: / het komt uit de hemel / het klimt naar de hemel / en weer naar beneden / het moet naar de aarde komen / voor altijd veranderend
De hand van Venus heeft je aangeraakt; ze wijst zachtjes naar je / dat zal ze binnenkort, ah! onverbiddelijk vervormd / Binnenkort zal ze haar slanke figuur, haar sierlijke kleine borsten bederven
De afwezigen zijn, net als de doden, ver weg en zonder geweld, daarom moet men ook goede dingen over hen zeggen
De boekverkopers zijn allemaal van de duivel, er moet een hel voor hen zijnDe frisse lucht van het open veld is de echte plek waar we thuishoren het is alsof de Geest van God rechtstreeks op de mensen daar blaast
De Germanen brachten ons het idee van persoonlijke vrijheid, wat vooral kenmerkend was voor dit volk
De geesten die ik riep, / ik kan er nu niet vanaf komen
De kat weet heel goed wiens baard hij likt
De consistentie van de natuur is een mooie troost voor de inconsistentie van mensen
Kunst is een bemiddelaar van het onuitsprekelijkeIk ken de lieve Duitsers al; eerst zwijgen ze, dan klagen ze
De natuur is tenslotte het enige boek met geweldige inhoud op alle pagina's
De rokers vervuilen de lucht heinde en verre en verstikken elke eerlijke persoon die niet kan roken in zijn verdediging
De sterren die men niet wenst
De daad is alles, de glorie is niets
De duivenpost dient vrede, / Oorlog beveelt de ravenpost