Goethe, Johann Wolfgang von

Nou, dame, geef me je goede kleine poot

Alleen de mens / kan het onmogelijke doen / Hij kan het moment / permanentie geven

Alleen nieuws trekt ons

Alleen zij die verlangen kennen / Weten wat ik lijd!

Ik wens alleen een brede brug en over het algemeen veel marges, als de ware versiering van elk boek

Is een epigram goed? kun jij beslissen? / Je weet niet altijd wat hij dacht, de schurk

Zonder de Sixtijnse Kapel te hebben gezien, kan men geen visueel beeld krijgen van waartoe een mens in staat is

Zonder de carnavalsdans en mummenspiel / Ook in februari is het niet veel

Peuters hebben eigenlijk altijd gelijk

Pinksteren, het mooie feest, was aangebroken, het was groen en bloeiend / Velden en bossen op heuvels en hoogten, in struiken en heggen / De nieuw aangemoedigde vogels oefenden een vrolijk lied

Rome is de enige plek ter wereld voor de kunstenaar

Vertel me met wie je omgaat en ik vertel je wie je bent

Een jongen zag een roosje, / roosje op de hei

Acteurs winnen harten en geven die van hen niet; hin ze bedriegen, maar met gratie

Sla hem dood, de hond! Het is een recensent

Weer oorlog! de slimme hoort het niet graag