Chicago Jazz

Door de toenemende industrialisatie migreerden tal van New Orleans-muzikanten naar Chicago met de zwarten uit de landelijke districten van het Zuiden, waar ze de muziek daar vorm gaven en bijdroegen aan de ontwikkeling van de witte Chicago-stijl.

In Chicago, New Orleans-jazz en Dixieland-jazz vonden veel navolgers. Dit waren met name jonge amateurs, meestal scholieren en studenten. In tegenstelling tot de New Orleans-jazz richtte Chicago-jazz zich op de solomuzikant. In tegenstelling tot de collectieve improvisatie van de New Orleans-jazz, zijn de individuele solo's van groter belang. De instrumentatie werd meestal aangevuld met een saxofoon, en als regel werden spannendere ritmes en ingewikkelder klankstructuren gespeeld. De saxofoon verschijnt hier voor het eerst als een belangrijk instrument.

Grote musici in Chicago waren onder meer trombonist Jack Teagarden, banjospeler Eddie Condon, drummer Gene Krupa en klarinettist Benny Goodman. Ook in Chicago was de in Duitsland geboren trompettist Bix Beiderbecke, wiens lyrische ader bij het spelen van de cornet contrasteerde met Armstrongs trompetstijl.