Nueva Canción

De combinatie van traditionele volksmuziek met nieuwere, maatschappijkritische elementen leidde, eerst in Chili en later in andere landen, tot de Nueva Canción, die in de jaren zestig en zeventig een beweging werd die het hele subcontinent overspande. Muzikaal put Nueva Canción uit Andesmuziek, Música Negra, Spaanse muziek, Cubaanse muziek en andere Latijns-Amerikaanse folklore. De belangrijkste bron voor de Nueva canción is de Chileense cueca, een landelijke zangvorm. De meeste nummers worden begeleid door de gitaar en vaak door de quena, zampoña, charango of cajón. De tekst is meestal in het Spaans met enkele woorden in inheemse talen.

Typische thema's van de Nueva Canción zijn de armoede van de mensen, hun strijd voor betere levensomstandigheden, de Unidad Popular, imperialisme, democratie, mensenrechten en religie. Violeta Parra wordt beschouwd als de uitvinder van Nueva Canción. Ze begon in de jaren vijftig de volksmuziek van het landelijke Chili te verkennen en combineerde deze met recentere sociaal-kritische elementen. Een van de bekendste vertegenwoordigers van Nueva Canción is Victor Jara.