Jazz

Jazz is een muziekgenre dat is ontstaan ​​uit de ontmoeting van zowel Afrikaanse en Afro-Amerikaanse als Europese muziektradities. Tal van elementen uit de Europese muziekcultuur werden echter op hun eigen manier in de jazz gebruikt. De focus ligt op een ritme gerelateerd aan het gevoel van beweging (swing, groove), intensieve, spontane interactie en een toonvorming gericht op vocale expressie. Deze elementen, met name het ritme, zijn terug te voeren op de muzikale gevoeligheid van Afrikaanse muziekculturen. Jazz is erin geslaagd zichzelf te laten gelden en in de afgelopen decennia aan populariteit te winnen bij een paar muziekgenres. Jazz is ontstaan ​​in het zuiden van de Verenigde Staten. Het verscheen voor het eerst rond 1900.

Zangstijlen vloeiden voort uit de Afrikaanse muziektraditie, die de zanger veel vrijheid gaf voor vocale expressie, evenals de traditie van improvisatie, het vraag-en-antwoordschema en de ritmische complexiteit. Andere vormende vormen van Afro-Amerikaanse muziek waren werkliederen en andere ritmische werkliederen van de slaven, evenals slaapliedjes en later religieuze liederen (spirituals) en de blues (seculiere traditie).

In de begintijd van de jazz speelden muzikanten meestal zonder noten. Omstreeks 1910 brak orkestleider W.C. Handy met de tot dan toe puur orale bluestraditie en publiceerde hij zijn eerste bluesnummers. Deze stukken waren vooral populair bij jazzmuzikanten.

In de begintijd werd jazz gespeeld door kleine fanfares of solo-pianisten. Naast ragtime en marsen, omvatte het repertoire hymnes, spirituals en blues, die werden gespeeld op picknicks, bruiloften, optochten, begrafenissen en andere evenementen. Meestal werden bij begrafenissen lofredes gespeeld op weg naar het kerkhof en vrolijke marsen op de terugweg. Blues en ragtime ontstonden los van de jazz en bleven naast dat genre bestaan. Ze beïnvloedden echter de stijl en vormen van jazz en voorzagen het van de stilistische middelen voor improvisatie.