De Honderdjarige Oorlog

Filips van Bourgondië, de zoon van de gedode hertog Jan, sloot op 21 mei 1420 het Verdrag van Troyes met koning Hendrik V van Engeland. Hendrik V werd belast met de heerschappij van Frankrijk, trouwde met de Franse koningsdochter Catherine en werd troonopvolger op kosten van haar broer Charles.

De kansarme Dauphin (Karel VII) nam de strijd tegen de Engelsen in het zuiden van de Loire weer op. Zo begon de derde en laatste fase van de Honderdjarige Oorlog.

Ongeveer twee jaar later stierven Hendrik V en Karel VI. kort De een na de ander. Terwijl hertog Jan van Bedford het regentschap voor zijn negen maanden oude neefje Hendrik VI. in Engeland en ook Frankrijk wilden regeren vanwege het Verdrag van Troyes, kondigden de volgelingen van het Huis van Valois Karel VII aan.als koning van Frankrijk.

Engeland en Bourgondië beperkten de heerschappij van Karel VII tot het gebied ten zuidwesten van de Loire. In de bezette gebieden boden niet meer dan tien geïsoleerde plaatsen weerstand aan de vijand. In 1424 tekende Karel VII, na twee rampzalige Nederlandse aanvallen, een wapenstilstand van vier jaar met de Engelsen. De situatie escaleerde opnieuw toen de Engelsen in 1428 Orléans belegerden.

Het uiterlijk van Jeanne d`Arc veranderde deze situatie snel. Het jonge meisje uit het Lorraine-dorp Domrémy slaagde erin nationale gevoelens en hoop bij het Franse volk te wekken. Onder hun begeleiding behaalde het Franse leger talrijke overwinningen. Als gevolg hiervan werd het beleg van Orléans opgeheven en slaagde Karel VII erin om Reims te bereiken, waar hij in 1429 plechtig werd gekroond. In 1436 werd Parijs veroverd en in 1453 verloren de Engelsen alle Franse gebieden (behalve Calais). De Honderdjarige Oorlog eindigde toen officieel zonder een formeel vredesverdrag.