Menorca in Geografie,Eilanden,Spanje

Menorca

Het is het meest oostelijke en noordelijkste eiland van de Spaanse autonome regio Balearen. Vanaf 2007 woonden er 90.235 mensen op Menorca, de oppervlakte is 694 km².

Aardrijkskunde
Van Kaap La Mola tot de landtong van Bajoli is het eiland ongeveer 50 km lang en 16 km breed in noord-zuid richting. Menorca wordt gekenmerkt door de twee regio's Tramuntana en Migjorn. De Tramuntana is ruig als gevolg van geologische plooien en er zijn natuurlijke havens aan de ruige kust. Het zuiden daarentegen heeft een zacht reliëf met enkele diepe kloven, de kust is meer lineair met rotsen en lange zandstranden. In het centrum van Menorca rijst de 357 m hoge Monte Toro op. De 117,3 km lange kustlijn is zeer gevarieerd met kliffen, afgelegen baaien, lange stranden en enkele natuurlijke havens.

klimaat
De temperaturen op Menorca komen zelden boven de 33°C en er staat een constante bries. De zomers zijn droog en heet, de winters zijn mild maar nat. De gemiddelde jaarlijkse luchtvochtigheid is 68%.

Relatief vlak van structuur, is Menorca overgeleverd aan alle winden. v.a. de Tramuntana die uit het noorden komt, is een constante begeleiding en domineert het hele jaar door wind. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de bewoners van het eiland de windstreken vernoemen naar de wind.

natuur
Begunstigd door de geografische en klimatologische afbakening, konden talrijke planten en dieren op Menorca zich aanpassen aan de speciale omstandigheden en zich verder ontwikkelen. Op Menorca vind je op veel plaatsen de eilandtypische, niet-giftige hagedissen en gekko's. Binnen op het eiland zorgen de oude bomen voor een bijzondere sfeer. Steeneikenbossen zijn te vinden v. A. in het midden van het eiland strekken de dennenbossen zich ook uit naar het noordwesten van het eiland. Wilde olijfbomen groeien langs de Menorcaanse droge stenen muren.

Aan het begin van het jaar begint de witte of roze amandelbloesem op Menorca gedurende 6 weken. In het voorjaar bloeit de flora van het eiland en toont kleurrijke weiden en hellingen, in de vroege zomer toveren klaprozen, blauwe distels, madeliefjes en klaverblad een kleurrijke bloemenzee. In het noorden fascineren eenzame stukken land met brede weilanden, waar tal van koeien grazen. De heerlijk geurende kruiden zoals b.v. Rozemarijn en bougainvillea zetten het hele jaar door kleurrijke accenten.

geschiedenis
Menorca is beïnvloed door vele volkeren zoals Feniciërs, Grieken, Carthagers, Romeinen, Moren, Spanjaarden, Britten en Fransen. In de Romeinse tijd heette het eiland Minor "The Smaller", wat later Menorca werd.

In 425 n.Chr. namen de Vandalen onder Gunderic de Balearen in bezit en daarmee ook Menorca, rond 560 kwam het eiland onder het Oost-Romeinse Rijk, van daaruit de Republiek Pisa en in 798 in handen van de Moren. Na een Frankisch intermezzo behoorde Menorca toen tot het kalifaat van Cordoba.

Onder Alfons III. het eiland werd heroverd door de Moren en behoorde nu tot de Kroon van Aragon. Samen met delen van Catalonië was Menorca soms een onafhankelijke staat die geregeerd werd door een tak van de Aragonese koninklijke familie. In 1344 veroverde Peter IV van Aragon de Balearen, die verenigd waren met het voorouderlijk land van de dynastie. Eindelijk, met de vereniging van Aragon en Castilië, werd Menorca een deel van de Spaanse monarchie.

In 1708 werd de hoofdstad Maó veroverd door de Britten, en de Vrede van Utrecht gaf het eiland aan het Britse Rijk. Menorca werd in 1756 door Frankrijk bezet tijdens de Zevenjarige Oorlog, maar werd opnieuw toegekend aan Groot-Brittannië in de Vrede van Parijs. Nadat Spanje en Frankrijk de Amerikaanse Revolutionaire Oorlog waren binnengegaan, veroverden Spaans-Franse troepen het eiland in 1782.Het jaar daarop moest Groot-Brittannië Menorca formeel teruggeven aan Spanje in het Verdrag van Versailles, maar het eiland bleef tot 1802 onder Britse bezetting.
De Spaanse provincie van de Balearen werd gesticht in 1833 en aan het eind van de 19e eeuw begon al een regionale onafhankelijkheidsbeweging. Al in 1931 werd voor de Balearen een autonome status voorgesteld, maar deze werd pas op 1 maart 1983 van kracht.

Toerisme
De meeste toeristische resorts bevinden zich in het zuiden van Menorca, vlakbij de brede stranden met tal van winkels. Ook kunt u hier diverse watersporten beoefenen. Menorca is ook een populaire bestemming voor duikers. Het noorden is vrij onaangetast door het toerisme.

Bijna de helft van het eiland staat onder natuurbescherming en er is meer aandacht voor natuurtoerisme. De natuurlijke schoonheid van Menorca mag niet in gevaar worden gebracht door te veel grote hotelcomplexen, daarom zijn de hotels en accommodatie vrij vlak en ruim. Ook zijn veel stranden nog steeds eenzaam en niet ontwikkeld voor toerisme. Omdat gezinnen en individuele toeristen vaak naar Menorca komen, kun je naast hotelkamers ook vakantiehuizen of bungalows huren aan de kust of in kleine steden in het binnenland.

Verkeer
Menorca International Airport ligt in het oosten van het eiland, ongeveer 3 km ten zuiden van de hoofdstad Maó. Er zijn veerverbindingen naar Barcelona, Palma de Mallorca en Valencia. Vanuit Ciutadella is er een verbinding naar Alcúdia op Mallorca.

Functies
De mayonaise (salsa mahonesa), na de verovering van Menorca op de Fransen aan het hof van Lodewijk XV. geïntroduceerd, is het meest internationale recept waarvan de oorsprong te vinden is in de Menorcaanse gastronomie.