Kästner, Erich

Toen ze elkaar al acht jaar kenden / (en men kan zeggen: ze kenden elkaar goed), / was hun liefde plotseling verloren / zoals andere mensen een stok of een hoed verliezen

Zelfs de sterkste man kijkt onder het bed

Om de onlosmakelijke knoop door te hakken / Maakte deel uit van Alexanders werk / En wat was de naam van degene die de knoop legde? / Niemand kent hem / (Het was vast iemand anders)

De regen regent niet genoeg / Het regent hopeloos touw / Iedereen met een dunne kalotje nu / Het regent op hun hersenen

De felgekleurde asters zwaaien door het latwerk / De tuinen zijn opgemaakt; Het jaar is oud / De herfst maakt de optimisten alleen maar bitter / Het laat normale mensen koud

Er wordt gezegd dat de aarde ooit een paradijs was. Alles is mogelijk. De aarde zou weer een paradijs kunnen worden. Alles is mogelijk

Mensen zijn goed, alleen mensen zijn slecht

Drie keer hoesten kost één mark (de lyrische medicijnkist van Dr. Erich Kästner)

Er waren eens, de jongens zaten in de bomen, harig en met een boosaardig gezicht. Toen werden ze uit de jungle gelokt, en de wereld werd geasfalteerd en bevoorraad tot de 30e verdieping

Alleen bij de kleinkinderen is men zo ver gevorderd dat men de kinderen ongeveer kan begrijpen

Er is niets goeds / behalve: men doet het

Er zijn belangrijke en onbelangrijke dingen in het leven. De meeste dingen zijn onbelangrijk

Zo is het. De lente komt eraan / De bomen leunen; De ramen staan ​​versteld / De lucht is zacht alsof hij van dons is / En al het andere doet er niet toe

Ik zit 's nachts op hoge krukken / geroepen om mijn moreel wat losser te maken, heer met zilverkleurig haar / ik ben het middelpunt van de bar

Telkens wanneer in het Duitse rijk / de langverwachte avond nadert, / overal hetzelfde wordt gedaan: / Skat wordt gedorst

Binnen afzienbare tijd moet er in elke grote stad een "permanent kindertheater" komen. Een gebouw waar kinderen het hele jaar door theater spelen voor kinderen