Voorzetsel

voorzetsel

Voorzetsels waren oorspronkelijk plaatsbijwoorden/plaatselijke bijwoorden. Naast de lokale betekenis werd voor elk voorzetsel vaak een tijdelijke en/of figuurlijke of figuurlijke betekenis ontwikkeld.

Voorzetsels (of voorzetsels, voorwoorden of positiewoorden) drukken relaties of relaties tussen mensen, objecten en/of feiten uit. In verbogen talen (zoals het Duits) behoren ze tot de groep van niet-verbuigbare woorden, d.w.z. ze zijn onveranderlijk.

In veel talen, zoals Latijn en Slavische talen, vereisen ze een specifiek geval van het bijbehorende zelfstandig naamwoord. Voorzetsels kunnen lokaal, tijdelijk, causaal, concessief, modaal, enz. zijn. relaties uitdrukken.

In tegenstelling tot bijwoorden en voegwoorden hebben voorzetsels de eigenschap om te regeren, wat betekent dat ze het geval van hun antecedenten bepalen. Een grote groep voorzetsels regelt de genitief, waarvan sommige vaak worden gebruikt met de datief in de omgangstaal.

Het voorzetsel laut wordt gebruikt met zowel de genitief als de datief zonder de betekenis te beïnvloeden. Bij relatief vaste combinaties van werkwoorden met bepaalde voorzetsels uit de groep van alternerende voorzetsels is de te gebruiken naamval niet logisch af te leiden en hangt af van de betreffende samenhang. Combinaties van voorzetsels en bepaalde lidwoorden worden samentrekkingen genoemd.