Zwaartekracht

De zwaartekracht, ook wel zwaartekracht genoemd, bestaat uit middelpuntvliedende kracht en zwaartekracht. Het is de kracht die inwerkt op een lichaam dat zich op het aardoppervlak bevindt. De middelpuntvliedende kracht wordt veroorzaakt door de rotatie van de aarde, die een snelheid bereikt van ca. 1670 km/h gemeten op de evenaar en de zwaartekracht, die wordt veroorzaakt door de onderlinge aantrekking van massa`s. De zwaartekracht werkt tot een hoogte van ongeveer 700 km, de exosfeer genaamd, van daaruit begint de gewichtloosheid. Een niet-aangedreven lichaam moet een ontsnappingssnelheid van minimaal 11,2 km/s halen om niet terug te vallen op de aarde, wat overeenkomt met het equivalent van 40.320 km/u. Door de zwaartekracht werkt er een versnelling op een vrij vallend lichaam, waardoor het met 9,81 m/s naar de aarde terugvalt. Zwaartekracht werkt op elk lichaam op aarde, inclusief het menselijk lichaam. Ons lichaam is gewend aan de zwaartekracht en heeft zich eraan aangepast. Langere verblijven in gewichtloosheid, bijvoorbeeld astronauten op een ruimtemissie, beschadigen het menselijk lichaam. Het grootste probleem is het snelle verlies van spiermassa en botten. Door het gebrek aan zwaartekracht oefenen de spieren geen druk uit op de botten, daarom trainen de astronauten meerdere uren per dag om spierafbraak tegen te gaan. Desalniettemin kunnen de astronauten na een lang verblijf in de ruimte na de landing op aarde niet meer zonder hulp lopen en heeft het tijd nodig om de spieren en botten te regenereren. Daarom wordt er al heel lang gewerkt aan de zogenaamde kunstmatige zwaartekracht om deze effecten tegen te gaan.