Federaal president Roman Herzog

Roman Herzog, geboren op 5 april 1934 in Landshut, was van 1994 tot 1999 de zevende Duitse bondspresident. Daarvoor was hij minister van Cultuur van 1978 tot 1980, minister van Binnenlandse Zaken van 1980 tot 1983 en voorzitter van de Bondsrepubliek Rechtbank van 1987 tot 1994 . Herzog is sinds 1970 lid van de CDU.

Belangrijke mijlpalen in zijn leven:

1934

Op 5 april werd Roman Herzog geboren als zoon van een archivaris in Landshut/Beieren.

1953-1957

Van 1953 tot 1957 studeerde Roman Herzog rechten aan de Ludwig Maximilian Universiteit in München. In 1957 slaagde hij voor het eerste staatsexamen in de rechten.

1958

In 1958 promotie tot Dr. legaal met Prof. Theodor Maunz in München over het onderwerp "Beperking van de grondrechten volgens de basiswet en het Europees Verdrag voor de rechten van de mens". In augustus van dit jaar trouwde hij met Christiane Krauss, uit wiens huwelijk twee zonen zijn voortgekomen.

1958-1964

Roman Herzog wordt onderzoeksassistent van prof. Maunz aan de rechtenfaculteit van de universiteit van München. In 1961 slaagde hij voor het tweede staatsexamen.

1964

Habilitatie in München met Prof. Maunz over het thema "De essentiële kenmerken van de staatsorganisatie vanuit een juridisch en ontwikkelingsoogpunt".

sinds 1964

Roman Herzog is mederedacteur van het "Maunz-Dürig-Herzog"-commentaar op de basiswet.

1964/65

Roman Herzog wordt privédocent aan de universiteit van München.

1965-1969

Roman Herzog wordt hoogleraar staatsrecht en politiek aan de Freie Universität (FU) Berlijn.

sinds 1966

Roman Herzog is mederedacteur van het "Evangelisches Staatslexikon".

1967/68

In 1967/68 werd Roman Herzog decaan van de rechtenfaculteit en lid van de senaat van de Vrije Universiteit van Berlijn.

1968/69

Roman Herzog is vice-decaan van de Faculteit der Rechtsgeleerdheid van de Vrije Universiteit van Berlijn.

1969-1972

Roman Herzog wordt hoogleraar staatstheorie en politiek aan de Speyer University of Administrative Sciences.

1970

Toetreding tot de Christen-Democratische Unie (CDU).

1971-1980

Herzog wordt voorzitter van de Kamer voor Openbare Verantwoordelijkheid van de Evangelische Kerk in Duitsland.

1971/72

In 1971/72 werd Roman Herzog rector van de Speyer Universiteit voor Administratieve Wetenschappen.

1973-1978

Roman Herzog wordt staatssecretaris en gevolmachtigde van de deelstaat Rijnland-Palts bij de federale regering in Bonn.

1973-1991

Gewoon lid van de Synode van de Evangelische Kerk in Duitsland (EKD).

1978-1980

In 1978 werd Roman Herzog minister van Cultuur en Sport van de deelstaat Baden-Württemberg. Gedurende deze tijd, in februari 1980, passeerde hij vrijwillig en anoniem de Centrale Abitur in het Latijn om het belang van het onderwerp te onderstrepen.

1978-1983

Roman Herzog wordt landelijk voorzitter van de protestantse werkgroep van de CDU/CSU.

1979-1983

Lid van het Federaal Uitvoerend Comité van de CDU.

1980-1983

Roman Herzog wordt lid van het deelstaatparlement van Baden-Württemberg. Minister van Binnenlandse Zaken van de deelstaat Baden-Württemberg. In deze periode wordt de "demonstratievergoeding" ingevoerd. Sindsdien zijn deelnemers aan ongeoorloofde demonstraties verplicht te betalen voor het politieoptreden. In december 1982 voerde Roman Herzog campagne om de politie uit te rusten met rubberen projectielen.

1981-1994

Roman Herzog wordt mederedacteur van het weekblad "Christ und Welt - Rheinischer Merkur".

1983-1987

Hij is voorzitter van de Eerste Senaat en vicevoorzitter van het Federale Grondwettelijk Hof in Karlsruhe. Onder leiding van Roman Herzogs hief de Senaat onder meer het verbod op demonstraties tegen de kerncentrale van Brokdorf op met het argument dat "de bescherming van de vrijheid van vergadering gegarandeerd door de grondwet voor elke burger" ook moet worden gehandhaafd "als er zijn rellen door individuen of een minderheid is te verwachten".

1984-1994

Roman Herzog wordt honorair hoogleraar aan de Universiteit voor Bestuurswetenschappen Speyer.

1986-1994

Roman Herzog wordt honorair hoogleraar aan de Universiteit van Tübingen.

1987-1994

Roman Herzog wordt uiteindelijk president van het Federale Constitutionele Hof.

1988

Publicatie van het boek "Early States. Origins and Forms of Government".

1990

In de confrontatie over de erkenning van de westelijke grens van Polen bevestigde Roman Herzog, als voorzitter van het Federale Constitutionele Hof, de vaste jurisprudentie van de rechtbank, volgens welke het Duitse Rijk niet in 1945 instortte, maar hereniging niet hoefde te verwijzen naar de grenzen van 31 december 1937. Roman Herzogs mening dat de grenzen voor heel Duitsland pas definitief konden worden vastgelegd in een vredesverdrag, stuitte op felle kritiek van delen van de F.D.P. en SPD. Roman Herzog sluit een "totale herziening van de basiswet" na de Duitse eenheid uit, maar noemt een "algemene herziening" een mogelijkheid.

1992

Tijdens de ruzie over het wijzigen van de asiel- en immigratiewet zei Roman Herzog dat de burgerschapswet uit 1913 "totaal achterhaald" was. Roman Herzog noemt naturalisatie "geen middel tot integratie, maar een gevolg van succesvolle integratie".

1993

Roman Herzog onderbouwde zijn ideeën voor een "algemene herziening" van de basiswet door op te roepen tot meer bevoegdheden voor de deelstaten, evenals de herstructurering van de financiële grondwet en de opname van referenda in de basiswet. Roman Herzog bekritiseert de toenemende verschuiving van politieke kwesties naar het Federale Grondwettelijk Hof in Karlsruhe en wijst op het gevaar dat "de politiek steeds meer in Karlsruhe in plaats van in Bonn" zal worden gemaakt.

1994

De federale uitvoerende macht van de CDU nomineert Roman Herzog als kandidaat voor het ambt van federale president. Op 23 mei wordt Roman Herzog verkozen tot de zevende president van de Bondsrepubliek Duitsland. In augustus reist Roman Herzog naar Polen om de 50ste verjaardag van de Opstand van Warschau te vieren. Zijn toespraak met het "verzoek om vergiffenis" bij de herdenking van de Opstand van Warschau werd unaniem geprezen, zowel in Polen als in Duitsland. De publicatie "Staat en recht in transitie" verschijnt.

1995

Voor het Europees Parlement in Straatsburg spreekt Roman Herzog zich uit voor de Europese Monetaire Unie.

1996

In zijn toespraak voor de onderzoekscommissie van de Bondsdag over het overwinnen van de gevolgen van de SED-dictatuur, sprak Roman Herzog zich uit tegen een "algemene, ongedifferentieerde amnestie voor daders van de SED-dictatuur". Tijdens de voorbereidingen voor de Duits-Tsjechische verzoeningsverklaring sprak Roman Herzog zich duidelijk uit tegen de Duitse aanspraken op voormalige Duitse oostelijke gebieden en riep hij de verdrevenen op het verenigde Duitsland als hun thuis te beschouwen. Kort daarna ontving Roman Herzog een eredoctoraat van de Universiteit van Oxford/Engeland. In november voerde Roman Herzog tijdens zijn staatsbezoek aan de Volksrepubliek China campagne om de discussie over mensenrechten `nuchter te maken`.

1997

In mei wordt Roman Herzog onderscheiden met de Internationale Karel de Grote-prijs van de stad Aken. Samen met de Tsjechische president Vaclav Havel werd Roman Herzog in New York geëerd als "Europees staatsman van het jaar 1997".

Roman Herzog arriveert in juli in Washington voor zijn eerste officiële bezoek aan het Witte Huis. Van 31 augustus tot 4 september zal Roman Herzog het eerste Duitse staatshoofd zijn dat na de hereniging naar Rusland reist. Zijn geplande toespraak voor het Parlement gaat echter niet door. Een van de hoogtepunten van het vijfdaagse staatsbezoek van bondspresident Roman Herzog was zijn toespraak op de Russische televisie.In zijn eerste toespraak op de Russische televisie pleit Roman Herzog voor nauwe samenwerking met Duitsland.

1998 In februari 1998 reisde Roman Herzog als eerste staatshoofd in de westerse wereld naar Kirgizië. Duitsland is het enige EU-land met een ambassade in Kirgizië. In dezelfde maand reikt Roman Herzog een eredoctoraat uit van de Universiteit van Wroclaw (Breslau)/Polen. In april ontving Herzog de Leo Baeck-prijs van de Centrale Raad van Joden in Duitsland. In juli 1998 bezocht Roman Herzog samen met de Deense koningin Margarethe II de respectieve minderheden in het Duits-Deense grensgebied. Roman Herzog prijst het naast elkaar bestaan ​​van etnische groepen en de meerderheid van de bevolking als voorbeeldig. In september 1998 bezocht Roman Herzog als eerste buitenlandse staatshoofd de nieuwe president van Zuid-Korea, Kim Dae Jung. In oktober werd Roman Herzog tot ereburger van de stad Berlijn benoemd. In november 1998 bracht Roman Herzog een staatsbezoek aan Israël en de autonome Palestijnse gebieden, waarmee Roman Herzog zowel de bilaterale betrekkingen met Israël als het vredesproces in het Midden-Oosten wilde ondersteunen.

1999

In mei zal Roman Herzogs laatste officiële staatsbezoek als bondspresident hem naar Litouwen en Letland brengen. Op 23 mei wordt Johannes Rau bij de tweede stemming gekozen als opvolger van Roman Herzog als nieuwe bondspresident. In juli wordt Roman Herzog voorzitter van de raad van bestuur van de stichting "Brandenburger Tor" van Bankgesellschaft Berlin. De eind 1998 opgerichte stichting zet zich in voor het bevorderen van projecten op het gebied van onderwijs, wetenschap en cultuur.

1999-2000

Roman Herzog is voorzitter van de eerste Europese conventie die een handvest van grondrechten voor de EU heeft opgesteld.

2000 Zijn vrouw Christiane overlijdt op 19 juni. Roman Herzog is getrouwd met Alexandra Freifrau von Berlichingen, geboren von Vultejus.