Zuid-koreaans volkslied

Originele tekst:

Donghae mulgwa Baekdusani mareugo daltorok
haneunimi bouhasa urinara manse

Koor:

mugunghwa samcheolli hwaryeogangsan
Daehan saram Daehaneuro giri bojeonhase

Namsan like jeo sonamu cheolgabeul dureundeut
baram seori bulbyeonhameun uri gisangilse

gaeul haneul gonghwalhande nopgo gureum eopsi
balgeun dareun uri gaseum ilpyeondansimilse

ik gisanggwa ik mameuro chungseongeul dahayeo
goerouna jeulgeouna nara saranghase

Vertaling:

Totdat de Oostzee opdroogt en de Baekdusan-berg wordt uitgehold, moge God Korea beschermen.

Koor:

Wij Koreanen zullen altijd waken over ons land met zijn rivieren en prachtige bergen waarop de roos van Sharon bloeit.
Zoals de weerbestendige den op de Namsan-berg, als de onveranderlijke stem van de wind, zo wees ons wezen, vastberaden en onverzettelijk.
We blijven trouw als de oneindigheid, als de zuiverheid en uitgestrektheid van de herfsthemel, als de heldere gloed van de maan.
Met deze natuur en toegewijd hart willen we ons vaderland liefhebben zowel in tijden van nood als in tijden van geluk.