Nile in Geografie,Rivers,Afrika

Nile

De Nijl is de grootste rivier van Afrika en de waterstroom varieert het hele jaar door. De overstromingen zijn het gevolg van de zomerregens in de Ethiopische hooglanden en duren van juni tot september of oktober. Aanzienlijke stuwen en dammen werden gebouwd om meerdere oogsten per jaar mogelijk te maken door middel van continue irrigatie. onder een hoge dam bij Aswan die de Nijl afdamt naar het Nassermeer. Met zijn bovenloop die teruggaat tot de kleine Oost-Afrikaanse staten Rwanda en Burundi, wordt de Witte Nijl gevormd gevoed door de equatoriale regenvalregio's van Centraal-Afrika. De blauwe Nijl vindt zijn oorsprong in het regenachtige Ethiopië Hooglanden en garandeert het bestaan van de Stranger River en de Stream Oasis onder Khartoum.

Basisgegevens:
Geografische locatie:	in Noord- en Oost-Afrika, in de landen Burundi, Rwanda, Tanzania, Oeganda, Soedan en Egypte
Lengte:	6.671 km (met Kagera Nile)
Bron:	Luvironza
estuarium:	Ten noorden van Caïro in de Middellandse Zee
bron rivieren:	witte nijl, blauwe nijl
bronhoogte:	2.700 m
Lossingsbedrag:	2.832 m³/s
Stroomgebied:	3.254.853 km²
Grote steden:	Alexandrië, Aswan, Atbara, al-Khartoum Bahri, Fayum, Gizeh, Jinja, Juba, Caïro, Kampala, Khartoem, Kigali, Kusti, Luxor, Malakal, Omdurman, Port Said, Rabak, Tanta

Bron en loop van de rivier:

De Witte Nijl, de belangrijkste rivier van de Nijl, ontspringt uit de bovenloop van de Akagera Nijl. Dit wordt gevoed in de valleien van de bergen van Rwanda en Tanzania vanuit de volgende 2 bronrivieren:

1. "Burundese bronrivier", (die ontspringt in Burundi)
2. "Rwandan Headwaters" (die ontspringt in Rwanda)

De Akagera-Nijl-Victoriaanse-Nijl-Albert-Nijl-Witte Nijl-Nijl vormt zich van bovenaf Rusumo Falls liggende grens van Rwanda en Tanzania de voortzetting van de eerder genoemde rivierlopen - Luvironza-Ruvuvu-Ruvusu-Akagera ("Burundese bovenloop") en Rukarara-Nyabarongo ("Rwandese bovenloop"). Het is gemaakt op een hoogte van ongeveer 2.000 meter in de bergen uit Ruanda. Het stroomt voornamelijk in noordelijke richtingen en mondt uit in de Middellandse Zee in Egypte.

Verkeer:

De Nijl is bevaarbaar tussen de 4e en 3e cataracten, op het Nassermeer en vanaf Aswan.

Dieren- en plantenwereld:

De natuur van de Nijl is rijk aan soorten en uniek, veel dieren die na de haar naam. Bijvoorbeeld de Nijlkrokodil, de Nijlsnoek, de Nijlgans of het nijlpaard. Deze komt echter tegenwoordig niet meer voor in de benedenloop van de Nijl. De Egyptenaren gebruikten veel dieren als huisdier of modellen voor goden.

Omgevingsinvloeden:

Door het uitblijven van de Nijlvloed is sinds 1964 kunstmatige bemesting van de Nijloase noodzakelijk. Terwijl de sedimentatie in het reservoir snel toeneemt, is er geen sedimentaanvoer in de delta, waar kusterosie optreedt. Door bevolkingsgroei, verstedelijking, industrialisatie en intensivering van de landbouw is de watervervuiling toegenomen van de Nijl catastrofale proporties aannam.

Bewoners:

De grootste steden aan de Nijl zijn Caïro en Gizeh in Egypte en Khartoem in Soedan. Veel staar en dammen werden onder meer gebouwd voor bewoning.

Kenmerken:

Uit geologisch onderzoek is gebleken dat slechts ca.een miljoen jaar Victoriameer gevormd door het verlagen van de hooglanden daar. Na het einde van de laatste ijstijd is dit meer ongeveer 12.000 jaar geleden Jaren geleden stroomde het over en ontstond de Victoria Nijl en de Witte Nijl.

geschiedenis:

Zonder de Nijl zou het leven en de cultuur aan de oevers van de Nijl in het oude Egypte niet mogelijk zijn en het land een woestijn. Dit blijkt uit het feit dat de Nijl in het westen wordt verdeeld door de Libische en in het oosten door de Nubische woestijn en de Arabische woestijn wordt begrensd. Op een paar oases na is hier geen water, daarom Landbouw en cultuur waren of zijn onmogelijk. Eerst de vruchtbare modder waarmee de rivier overstroomt verspreid over het land zorgde ervoor dat er gewassen konden worden verbouwd en landbouw kon worden beoefend. het uiterste Door de overstroming van de Nijl aangevoerde kleimodder werd gebruikt om huizen te bouwen.

De hoeveelheid water die door de Nijl werd vervoerd, was vrijwel uitsluitend afhankelijk van de regenval in de landen rond het Victoriameer. Meestal bereikte het dieptepunt in april en steeg tegen het einde van augustus ongeveer 50 tot 60 keer. dus overstroomd de Nijl kwam eenmaal per jaar het land binnen en bedekte een strook land tot enkele kilometers breed. Na drainage en verdamping van de water liet de Nijl donkere, vruchtbare modder achter. Dit gaf het oude Egypte zijn naam - Kemet, "The Black Land" -.

De Egyptenaren vestigden zich meestal direct langs de Nijl om dit teeltgebied volledig voor graan te kunnen gebruiken. Ze vestigden zich echter ook een beetje bij de rivier in de woestijn. Om water te geven voor deze nederzettingen en voor droge seizoenen Om te kunnen bergen werden kanalen en kunstmatige meren aangelegd. Hiervoor sloten de inwoners van een regio zich aan samen en vormden districten bestuurd door districtsprinsen.

Tijdens de overstroming fluctueerde het niveau van de Nijl flink, wat gemeten werd met zogenaamde nilometers. Toen het waterpeil in sommige gebieden laag was, kwamen ze niet onder water te staan, wat leidde tot hongersnood voor de bewoners daar boeren geleid. Daarom werden belastingen vastgesteld op basis van het niveau van de Nijl. Toen het peil hoog was, bestond het risico dat dammen zouden breken en de vernietiging van de huizen, daarom waren er al vroeg meetkundigen nodig om het land opnieuw te meten, wat ook de Opnieuw gedefinieerde veldgrenzen.

De rivier was de belangrijkste handelsroute vanuit Egypte, dus hout werd via de Nijl vanuit Syrië en Palestina vervoerd, aangezien dit in Egypte bijna nooit voorkomt. Stenen blokken op schepen werden ook gebruikt om piramides te bouwen over de Nijl vervoerd. Om niet tegen zandbanken aan te lopen, werd het scheepvaartverkeer tot de dag beperkt. Ook waren de schepen verplaatst over land voor korte afstanden wanneer het waterpeil laag was.

De oude Romeinen waren al op zoek naar de bronnen van de Nijl, en in 1613 ontdekte de Portugese jezuïet-missionaris pater Pedro Páez ze Bron van de Blauwe Nijl. Op 4 november 1770 herontdekte de Schotse ontdekkingsreiziger James Bruce de bron, waardoor hij beroemd werd voor zichzelf beweerden.

In 1893 werd de bron van de Kagera Nijl bij de Luvironza gezamenlijk ontdekt door de Oostenrijkers Oscar Baumann en Oskar Lenz, dit komt overeen met de werkelijke bron van de Nijl. In 1898 werd de geografische locatie van deze bron bepaald door de Duitse Dr. Richard Kant precies bepaald. Samuel White Baker en Romolo Gessi hebben ook succesvolle expedities ondernomen.

Aangezien de Witte Nijl aanzienlijk langer is dan de Blauwe Nijl en ook een veel groter stroomgebied heeft, is de Witte Nijl de werkelijke en onbetwiste bovenloop van de Nijl. Het werd ook gevonden bij het onderzoeken van de loop van de rivier dat de Witte Nijl de bovenloop is de veel langere rivier, en dus de eigenlijke bovenloop van de Nijl.

Nile

LEXO-Tags