Elba in Geografie,Eilanden,Italië

Elba

Elba ligt in de Middellandse Zee en maakt deel uit van de Toscaanse Archipel van de regio Toscane in Italië en ligt op iets minder dan 20 km van het Italiaanse vasteland. In de winter wonen er ongeveer 32.000 mensen in acht gemeenschappen op Elba.

Aardrijkskunde
Met een kustlijn van 147 km en een oppervlakte van 224 km² is Elba het derde grootste eiland van Italië. Het hoogste punt is Monte Capanne op 1019 m.

klimaat
De gemiddelde temperaturen op Elba zijn in januari 8 °C, in juli kan de thermometer oplopen tot boven de 30 °C. Januari en februari zijn de koudste maanden van het jaar, met de meeste neerslag tussen oktober en maart.

In het voorjaar is het weer vaak mild en zonnig, maar regen is niet ongewoon in april. In de zomer is het klimaat meestal warm en droog en regent het zelden.

natuur
Het landschap van Elba wordt grotendeels gekenmerkt door de "Mediterrane Macchia", een wilde plantenformatie. Uw landschap komt overeen met een groenblijvend bos, dat vaak wordt verward door klimplanten en klimplanten. Het kan variëren tussen een struikachtige en een boomachtige vorm. Op den duur kan dit een heus bos worden, waarin vooral steeneiken voorkomen.

De macchia-formaties vertegenwoordigen in feite de terugtrekkende stadia van de oorspronkelijke mediterrane altijd groene eikenbossen.Het eiland Elba kan worden beschouwd als een van de groenste eilanden in de Middellandse Zee dankzij de wijdverbreide veeteelt. Kastanje- en dennenbossen, kurkeiken en pijnbomen zijn ook te vinden op het eiland.

Veel voorkomende planten zijn ook ambrosia, aardbeiboom, lentisk, wegedoorn, viburnum en soms lijsterbes. Aan de kusten wordt jeneverbes toegevoegd, terwijl in sommige valleien, zoals die van San Martino, ook laurier aanwezig is. Heesters zoals mirte, cistus en brem, rozemarijn, lavendel en wilde orchideeën worden toegevoegd aan de lage maquis. Langs de zuidkust van Elba, tussen de maquis, zijn ook exotische variëteiten van het subtropische klimaat te zien, zoals de Indiase vijg, de agave en de palm.

Ook de dierenwereld op Elba is enorm divers. Onder de reptielen valt, afgezien van de gewone hagedis, de groene hagedis op. Het grootste zoogdier is het wilde zwijn, daarna de muffon, een soort wilde schapen die afkomstig is van de Sardijns-Corsicaanse fauna.

De enige carnivoor op het eiland is de marter, terwijl de slaapmuis thuis is in dichtere bossen. Konijnen zijn te vinden in veel verschillende gebieden. Naast tal van andere vogelsoorten verdient de zilvermeeuw, die langs de rotskust nestelt, speciale aandacht

geschiedenis
De oudste mensen waarvan bekend is dat ze op het eiland woonden, waren de Ilvati, van ongeveer 750 voor Christus. BC Elba stond onder toenemende invloed van de Etrusken. Rond 453 v.Chr BC Elba werd grotendeels bezet door de Grieken, 246 voor Christus. De Romeinen veroverden Elba en het eiland behoorde ongeveer 800 jaar tot het Romeinse Rijk en zijn opvolgerstaten.

Aan het einde van de 6e eeuw arriveerden de Longobarden op het eiland. Als onderdeel van de Pippine-donatie in 787 werd Elba aan de paus geschonken. In 1015 schonk de paus het eiland Elba aan de opkomende zeemacht Pisa, en de Pisanen bouwden vele vestingwerken, wachttorens en verschillende kerken.

In de 13e eeuw werd Elba herhaaldelijk aangevallen door Genua. In 1399 verkocht de toenmalige heerser van Pisa, Gerardo Appiano, de staat Pisa aan de hertog van Milaan, Gian Galeazzo Visconti. Hij hield Piombino, het eiland Elba en andere kleinere gebieden echter voor zichzelf.In Piombino stichtte Gerardo Appiano vervolgens een onafhankelijke heerlijkheid, waaraan hij in 1442, in overleg met Siena, het eiland Elba toewees. Deze behoorde toen toe aan de Signorie Piombino. In 1593 werd Piombino verheven tot vorstendom, dat na het overlijden van de familie Appiano in 1635 door vererving aan de Ludovisi en later aan de Buoncompagna overging.

Elba werd tijdelijk bezet door Groot-Brittannië in verband met de Revolutionaire Oorlogen. In 1802 stond het eiland bij het Verdrag van Amiens aan Frankrijk af. Op 11 april 1814 werd Elba overgedragen aan Napoleon als een soeverein vorstendom in het Verdrag van Fontainebleau. Hij landde op 4 mei 1814 op het eiland en startte als heerser van ongeveer 10.000 inwoners uitgebreide hervormingen. Op 26 februari 1815 vluchtte Napoleon uit zijn ballingschap op Elba en keerde terug naar Frankrijk.

Tijdens het congres van Wenen werd Elba toegevoegd aan het hertogdom Toscane en in 1860 werd het een deel van het Verenigd Koninkrijk van Italië.

Toerisme
De winning van ijzererts heeft eeuwenlang het leven van de inwoners bepaald. Toerisme als nieuwe bron van inkomsten ontstond pas zo'n 40 jaar geleden, maar massatoerisme heeft zich tot nu toe niet ontwikkeld.

Het eiland Elba biedt zijn bezoekers talrijke stranden van zand, steen, rotsen of kiezelstenen. Elba is ook bijzonder geschikt voor alle soorten watersporten, waarbij duiken een grote populariteit geniet.

Grote delen van het eiland zijn sinds 1996 uitgeroepen tot nationaal park. In de afgelopen jaren hebben zich ook het zogenaamde congrestoerisme, kuurvakanties, actieve vakanties en eco-vakanties ontwikkeld.

Het accommodatiepotentieel van het eiland is goed ontwikkeld en divers, dus er zijn voldoende hotels, vakantieappartementen en campings. Restaurants, bars en winkels van alle soorten voldoen aan alle eisen.

Verkeer
Elba is te bereiken met de veerboot vanuit Piombino Marittima. Er zijn twee veermaatschappijen die comfortabele veerboten hebben en het eiland meerdere keren per dag bezoeken.

Als alternatief is er ook een snelle hydrofoil-verbinding, alleen voor passagiers zonder auto. Het eiland is gemakkelijk en gemakkelijk bereikbaar met de auto. Men rijdt over snelwegen met meerdere rijstroken naar Piombino, vanwaar een veerboot bezoekers naar het eiland Elba brengt.

De luchthaven ligt in Marina di Campo. In de zomer zijn er verbindingen met Milaan, Pisa, Bologna, Bergamo, Rome, Zürich, Friedrichshafen, München.

Het aankomststation om de veerboot te nemen is Piombino Marittima.

Functies
Ongeveer 40 miljoen jaar geleden werd het eiland gevormd uit dikke lagen sediment veroorzaakt door magma dat naar boven stroomde. Dit werd afgezet in de buitenste korst van de aarde, die smolt en de diepere lagen herkristalliseerde. Verschillende gesteenten en mineralen die tegenwoordig op Elba te vinden zijn, documenteren deze geologische processen.

De glanzende metalen pyriet- en hematietkristallen, de groene chrysocolla, kleine bergkristallen en de verschillende gekleurde toermalijnen zijn tegenwoordig felbegeerde verzamelobjecten. Ook bekend zijn de mineralen ilvaiet en hedenbergiet, die hier beide vaak samen met groenachtige kwartskristallen worden gevonden. In een mineralogisch museum in Rio Marina zijn 150 verschillende mineralen te zien die op Elba zijn gevonden. Onlangs is er een mineralenpark gepland.