Samos in Geografie,Eilanden,Griekenland

Samos

Samos is een Grieks eiland in de oostelijke Egeïsche Zee, voor de Ionische kust van Klein-Azië. Samen met Ikaria en Fourni vormt het de prefectuur Samos in de administratieve regio Noord-Egeïsche Zee. Samos heeft ongeveer 34.200 inwoners en een oppervlakte van ongeveer 477 km².

Sinds de Griekse gemeentehervorming in 1997 is Samos opgedeeld in de vier gemeenten Vathy, Karlovasi, Pythagorio en Marathokambos. Samos is de gelijknamige hoofdstad.

Aardrijkskunde
Het eiland is ca. 44 km lang en 19 km breed en is bijna 70% bergachtig. Ten oosten van het centraal gelegen Ambelos-gebergte met de 1.153 m hoge Karvounis als hoogste berg, ligt de diep ingesneden baai van de Golf van Vathy met als hoofdstad Samos. Verder naar het noordoosten liggen enkele onbewoonde eilanden. In het zuidoosten scheidt de ongeveer 1,3 km brede zeestraat van Mykali Samos van het Turkse vasteland. De vlakte van Chora, die het grootste vlakke deel van het eiland vertegenwoordigt, grenst aan de zuidoostelijke uitlopers van het Ambelos-gebergte, de zuidkust ligt voor het eiland Samipoula.

klimaat
De gemiddelde jaartemperatuur op Samos is 18.0 °C. Het oceanische karakter van het eiland is te zien aan de langzame opwarming van januari tot maart en de gemiddelde zomertemperatuur van rond de 26 °C. In de zomer kunnen de maximale dagtemperaturen ruim boven de 40 °C komen.

Neerslag is ongelijk verdeeld over het jaar. Meer dan 40% van de neerslag valt in de wintermaanden, mei t/m oktober worden gekenmerkt door droogte. Op het eiland heerst noordelijke wind, waarbij Meltemi in juli en augustus constant uit noordelijke richtingen waait. Ook in november en december zijn er stormen mogelijk.

natuur
Al in de oudheid bracht de landschappelijke schoonheid van Samos veel verschillende namen met zich mee, bijna allemaal gerelateerd aan de weelderige flora en fauna. U vindt b.v. Plantensoorten zoals orchideeën, oleanders of gaspeldoorn, boomsoorten zoals cipressen, ceders, dennen, platanen of steeneiken, maar ook vijgen-, amandel-, sinaasappel- en granaatappelbomen.

geschiedenis
Het eiland was rond 3.000 voor Christus. Volgens de Griekse traditie waren Pelasger, Karer en Leleges de eerste bewoners. Deze werden echter verdreven door vluchtende Ioniërs uit Epidauros.

In de oudheid was Samos van groot belang voor de scheepvaart en een belangrijk handelscentrum, en het eiland was ook beroemd om zijn rode, glanzende keramiek. Samos was bijzonder machtig onder Polycrates (532 tot 522 v.Chr., die hier een belangrijke zeemacht stichtte. Zijn broer onderwierp Samos later met Perzische hulp en regeerde het, na verschrikkelijke verwoestingen, als een Perzische satrap. In 479 v.Chr. werd Samos bevrijd van de Perzische heerschappij in de Slag bij Mycale en werd in hetzelfde jaar lid van de 1e Attic League, waar ze geen belasting betaalde. In 440 v.Chr. werd de opstand van de eilandbewoners neergeslagen door Pericles en werd het eiland opnieuw een vazal van Athene.

Samos stond tijdens de Peloponnesische Oorlog van 431 tot 404 voor Christus. aan de zijde van Athene tegen Sparta en kreeg daarom zijn privileges terug in de latere jaren van de oorlog. In het jaar 387 v.Chr BC veel Samos weer naar Perzië, maar was 366 voor Christus. heroverd door Athene. De zoldergeneraal Timotheos veroverde 365 voor Christus. de hoofdstad na een belegering van tien maanden. De hele bevolking werd bestuurd en het eiland vestigde zich met Attische geestelijken. Zoals de inscripties laten zien, vormden ze hun eigen gemeenschap met speciale functionarissen.

Pas na de dood van Alexander de Grote werd Samos door Perdiccas teruggegeven aan de Samiërs, later behoorde het tijdelijk tot Egypte.In het jaar 84 v.Chr Samos werd voor Christus verenigd met de Romeinse provincie Azië en maakte daarna deel uit van het Romeinse Rijk, later het Oost-Romeinse Rijk. Van 1304 tot 1329 en van 1346 tot 1475 was Samos een Genuese kolonie en viel toen in het Ottomaanse rijk waar het Sisam adasi werd genoemd.

Constante aanvallen van piraten en druk van het Ottomaanse rijk zorgden ervoor dat Genua in 1475 talloze kolonies en nederzettingen in de Zwarte Zee en de Egeïsche Zee (inclusief Samos) verliet. Veel eilandbewoners emigreerden toen, tegelijkertijd verspreidde de pest zich en in 1479 kwam Samos eindelijk onder Ottomaanse heerschappij.

Halverwege de 16e eeuw werden betere levensomstandigheden en stabiliteit geboden. Zogenaamde Chiosamii speelden een sleutelrol bij de hervestiging van het eiland. De kolonisten kregen zeven jaar belastingvrijstelling en grondbezit, waarna een verlaagde algemene belasting werd opgelegd aan Samos. Met twee onderbrekingen werkte dit systeem tot de revolutie van 1821, de verdeling in 4 gemeenschappen is tot op de dag van vandaag bewaard gebleven.

In het vredesverdrag van Küçük Kaynarca werden gunstige voorwaarden voor de zeevaart vastgelegd en handel kan worden bereikt. In de late 18e en vroege 19e eeuw waren nederzettingen aan zee gericht op handel en de kansen die de ligging aan zee bood. Door contact met de kooplieden vormde zich een groep (de Carmagnoles) die zich verzette tegen het bestaande systeem en progressieve ideeën steunde. Tegenstanders waren conservatieve krachten (Kallikantzari), die pleitten voor het bestaande systeem. Het intense conflict tussen de twee groepen eindigde met de overwinning van de Carmagnoles. Deze herontworpen het bestaande systeem onder hun leider Georgios Logothetis van 1807 tot 1812. Daarna werden ze ontkracht en hun leider vervolgd. In de revolutie van 1821 nam hij opnieuw een hoofdrol op Samos op zich.

In de Griekse vrijheidsstrijd van 1821 behaalden de Grieken een belangrijke zeeoverwinning op de Turken. In 1830 werd Samos teruggegeven aan de Turken en op 11 december 1832 werd het de hoofdstad van een schatplichtig vorstendom. Vanaf dit jaar behoorde Samos in relatieve onafhankelijkheid tot de Turkse Jesair. Samos kreeg het bestuur, maar het eiland moest wel rechten aan Turkije betalen. Op 11 augustus 1904 werd Samos getroffen door een zware aardbeving, die vier levens eiste en 540 huizen verwoestte. De eilandbewoners kwamen in opstand in 1908 en prins Andreas Kopasis werd op 22 mei 1912 vermoord. In hetzelfde jaar, toen de oorlog tegen Italië uitbrak, trokken de Turkse troepen zich terug uit Samos. Op 11 november 1912 werd het eiland uitgeroepen tot geannexeerd door het Koninkrijk Griekenland. Het jaar daarop, als gevolg van de Balkanoorlogen, werd Samos een deel van Griekenland.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd Samos bezet door Italiaanse troepen. Op 30 augustus 1943 werden in Kastania 27 Griekse verzetsstrijders geëxecuteerd. In november werden de steden Samos en Pythagorio gebombardeerd door Duitse squadrons. Naarmate de oorlog vorderde, werd Samos bezet door de Engelsen en vervolgens veroverd door een compagnie Brandenburgers.

Toerisme
Het eiland Samos is goed ontwikkeld voor toerisme en op alle plaatsen is de nodige infrastructuur te vinden. De stranden zijn gezinsvriendelijk, meestal kiezelstranden en niet steil.

Verkeer
Het eiland is zeer goed verbonden op het gebied van vervoer. Er zijn een aantal lijnverbindingen naar Griekenland en Noord- en Midden-Europa vanaf de luchthaven Samos-Aristarchos. Er zijn dagelijkse veerverbindingen tussen Piraeus en Samos of Karlovasi. Vanuit Samos-stad zijn er verdere verbindingen naar het noorden naar Kavala en naar het zuiden naar Rhodos. Vanuit Pythagorio zijn er verbindingen naar de zuidelijke eilanden tot aan Kos.

Functies
Het eiland is rijk aan oude ruïnes. De site van Pythagorio is de site met verreweg de meeste overblijfselen. Dit omvat o.a. de tunnel van de Eupalinos gebouwd voor de verborgen watervoorziening, die vaak ten onrechte wordt toegeschreven aan de zeven oude wereldwonderen. In de vlakte voor de stad ligt het Heraion, een belangrijk oud heiligdom gewijd aan de godin Hera.