Corsica in Geografie,Eilanden,Frankrijk

Corsica

Corsica ligt in de Middellandse Zee en is een regio van Frankrijk. Het eiland ligt ten westen van Italië en is na Sicilië, Sardinië en Cyprus het op drie na grootste eiland in de Middellandse Zee. Corsica heeft ongeveer 260.000 inwoners, de hoofdstad van de regio is Ajaccio. Het voormalige departement Corsica werd op 1 januari 1976 verdeeld in de twee departementen Corse-du-Sud en Haute-Corse.

Geografie en geologie
Corsica meet 183 km van noord naar zuid en 83 km van oost naar west, het gebied is 8.682 km². Het eiland heeft meer dan 1.000 km kustlijn, waarvan een derde zanderig en de rest rotsachtig. Corsica bestaat grotendeels uit hoge bergen, alleen de oostkust heeft een maximaal 10 km brede vlakke strook.

Het eiland wordt begrensd door de Ligurische Zee in het noorden, de Tyrrheense Zee in het oosten en zuiden, en de westelijke Middellandse Zee in het westen. De afstand naar Frankrijk is 180 km, terwijl het Italiaanse vasteland slechts 83 km verwijderd is. De hoogste berg van het eiland is de Monte Cinto met 2.706 m.

Net als de Alpen is Corsica ontstaan in het Tertiair en bestaat voor tweederde uit een kristallijne granietbasis, v. A. in het westen. Het oosten bestaat voornamelijk uit schalie gevormd uit mariene sedimenten en alluvium. Ook het vermelden waard zijn de ruige rotstorens van de Aiguilles de Bavella, ook wel de Corsicaanse Dolomieten genoemd.

klimaat
Corsica laat zich bijna het hele jaar door van zijn zonnige kant zien. Van begin juli tot eind augustus loopt de thermometer op Corsica op tot boven de 35 °C, hoewel de zee niet echt afkoelt bij 25 tot 28 °C.

De winter is ideaal voor skiërs, want van december tot maart sneeuwt het uitgebreid in de berggebieden vanaf 1.500 m hoogte. Zeven winden koelen of verwarmen het zonnige eiland.

natuur
Corsica heeft een adembenemend rotslandschap, dromerige bergdorpjes, prachtige zandstranden en geurige macchia. De laaggelegen struiken en planten van de macchia gedijen onder een hoogte van 400 m en op de plateaus en op de berghellingen naast de nuttige bomen.

In het voorjaar verspreiden brem, aardbeibomen, tijm, mirte, rozemarijn, lavendel, jeneverbes en lentisk een betoverende geur. Cactusvijgcactus (opuntia), olijfbomen, agaves en aloë's zijn kenmerkend voor de lager gelegen berggebieden. In de hogere bergen zijn er echter bosjes kurkeiken, zeedennen, beuken en tamme kastanjes.

Corsicaanse zwarte dennen, elzen en, in de buurt van de top, Corsicaanse viooltjes, Bernard-akeleien en zeeroze worden gevonden in de hooggelegen zones tussen 1.500 en 1.900 m.

Het eiland, het park en de reservaten van Corsica herbergen talloze zoogdieren, vogelsoorten, insecten en reptielen. Hier woont u. Moeflons, herten, wilde varkens, slechtvalken, sperwers, buizerds, trekvogels, schildpadden, vuursalamanders en vlinders. Pas op voor de Corsicaanse zwarte weduwe en het wilde zwijn.

geschiedenis
De Corsicaanse aboriginals werden rond 6000 voor Christus gesticht. verdreven door immigrerende neolithische, ontwikkelde zich in het zuiden rond 3.000 voor Christus. een megalithische cultuur. Dit was rond 1800 voor Christus. door de cultuur van de Torreanen. Meest recentelijk stonden delen van Corsica onder Griekse en Romeinse heerschappij. Vandalen, Oost-Romeinen en Goten regeerden ook over het eiland.

Vanaf 1300 was Corsica onderworpen aan de Romeinse pausen en behoorde het dus tot Genua. Na volksopstanden werd in 1755 de onafhankelijkheid uitgeroepen. Al op 15 april 1736 maakten Corsicaanse rebellen Baron Theodor von Neuhoff hun koning, die de enige koning van Corsica was. Onder leiding van Pascal Paoli creëerden de Corsicanen een democratische grondwet en een vrij progressief politiek systeem.Genua verkocht het eiland vervolgens aan Frankrijk, dat in 1769 de Corsicaanse troepen versloeg. Napoléon werd geboren in Ajaccio, wiens ouders tot de lagere Corsicaanse adel behoorden.

Gedurende de 20e eeuw emigreerden Fransen op het vasteland naar het eiland en de Corsicanen werden een minderheid op hun eigen eiland. Om de Corsicaanse identiteit van de inwoners te vernietigen, werd ook de Corsicaanse taal doelbewust gewist. Er is al lang een beweging voor Corsicaanse onafhankelijkheid op Corsica, maar de Franse regering is daar streng tegen. Door terreur proberen sommige aanhangers van de Corsicaanse onafhankelijkheid de regering te dwingen onafhankelijkheid te verlenen.

In 2000 stemde premier Lionel Jospin in met meer autonomie voor Corsica als onderdeel van het Matignon-proces. In juli 2003 stemde bijna 51% van de Corsicanen in een enquête tegen het proces van Matignon. Hoewel het niet politiek bindend was, respecteerde de Franse regering de stemming en werd het project stopgezet.

Toerisme
Corsica is tot nu toe relatief weinig ontwikkeld voor toerisme, Corsica heeft zich grotendeels gedistantieerd van stranden met enorme hotelcomplexen, zoals in andere mediterrane landen, en er is een aangepast concept (bijvoorbeeld vakantiedorpen, clubs) ontwikkeld. De Corsicaanse bevolking vreest ook dat het massatoerisme de onafhankelijkheid van de Corsicaanse cultuur in gevaar kan brengen.

Corsica is vooral populair bij fietsers en motorrijders, waarschijnlijk ook vanwege de bergwegen. Fietsers waarderen het eiland vanwege de veeleisende paswegen. Corsica is een paradijs voor sportliefhebbers en biedt voor bijna elke sporter iets. De uitgebreide langeafstandswandelroute GR 20 met kortere beklimmingen trekt talrijke wandelaars aan. Aan de oostkust zijn er een aantal nudistenresorts en stranden ten zuiden van Phare d'Alistro en ten zuiden van Porto Vecchio. Ondanks de zuidelijke ligging kan er in de winter geskied worden.

Verkeer
De wegen op het eiland variëren sterk in breedte en kwaliteit. Er zijn enkele goed ontwikkelde snelwegen tussen de grotere steden.

De Chemins de fer de la Corse (CFC) is de enige spoorwegmaatschappij op Corsica en moet dus alle infrastructuur zelf verzorgen. Omdat er slechts twee lijnen zijn, is het eiland niet goed ontwikkeld op het gebied van treinverkeer. Corsica heeft de luchthavens Aéroport de Bastia-Poretta, Aéroport de Campo dell'Oro, Aéroport de Figari en Aéroport de Sainte Catherine.

De veerboothavens van Ajaccio, Porto-Vecchio, Propriano en Bonifacio bedienen het zuiden van Corsica, terwijl die in Bastia, Calvi en Ile Rousse de verbinding vormen met het noorden van Corsica. Veerverbindingen zijn beschikbaar vanuit Marseille, Nice en Toulon Savona, Livorno, La Spezia, Piombino en Porto San Stefano, autoveerboten worden op alle lijnen gebruikt.

Functies
Paghjella is het polyfone mannenlied van de traditionele Corsicaanse volksmuziek. De middelste stem draagt de melodie, de tweede, lagere stem vormt de begeleiding, de derde, hoogste stem zingt de coloratuur. Onder andere de groepen I Muvrini en A Filetta volgen deze traditie