Dortmund

Basisgegevens:

Geografie:

Het stadscentrum van Dortmund ligt op de grens tussen de noordelijke vlakke en zuidelijke heuvels, de zogenaamde Westfaalse Hellweg. De stad ligt in het zuidwesten van de Westfaalse Baai en op de zuidelijke uitbreiding van de Noord-Duitse Laagvlakte op de grens met het Duitse Centrale Hoogland. Dortmund wordt doorkruist door de bovenloop van de rivier de Emscher, de stadsgrenzen worden gevormd in het zuiden, onder de Hohensyburg, door de middenloop van het Ruhrgebied. De stad heeft een stadshaven die in noordelijke richting uitmondt in het Dortmund-Ems-kanaal. Het oostelijke, Westfaalse deel van de stad grenst in het westen aan het metropoolgebied Ruhr. Het hoogste punt van Dortmund, de Klusenberg, ligt in de wijk Syburg op 254,33 m boven zeeniveau. NN, het laagste punt is 49,5 m boven zeeniveau. NN in de wijk Derne.

Klimaat:

De stad ligt op de grens tussen de klimaatdistricten Munster en Sauerland. Dit is in het overgangsgebied tussen Atlantisch-maritiem en continentaal klimaat, dat wordt gekenmerkt door milde winters en relatief koele zomers. De gemiddelde minimale regenval is 40-50 mm in februari, de hoogste in juli met 80-90 mm. Neerslag is redelijk gelijkmatig verdeeld over het jaar, met continue regen die in de winter domineert en kortere maar hevigere regenbuien in de zomer. De koudste maand is januari met -6 °C, de warmste is augustus met 35 °C.

Stadsstructuur:

12 districten: Centrum West, Centrum Noord, Centrum Oost, Eving, Scharnhorst,
Brackel, Aplerbeck, Hörde, Hombruch, Lütgendortmund, Huckarde, Mengede

geschiedenis:

Nederzetting langs de Hellweg vond al plaats in de bronstijd. Dortmund werd voor het eerst genoemd in een document als "Throtmani" of "Trutmunia" tussen 880 en 890 na Christus, en de naam "Dortmund" werd gevonden in middeleeuwse geschriften. Met marktrechten rond 990 CE en 1293 brouwrechten ontwikkelde de stad een van de rijkste en belangrijkste steden van de Hanze, waarvan de koopmansfamilies grote invloed hadden, zelfs tot in Engeland.

In 1389 won Dortmund de "Grote Dortmund Feud" tegen de graaf von der Mark en de aartsbisschop van Keulen. De Dertigjarige Oorlog verwoestte de helft van de woongebouwen van de stad en betekende ook de economische ondergang van de stad. De bevolking van Dortmund daalde tot 4500 in 1793 en verloor aan belang. Dankzij de introductie van de Beierse brouwmethoden rond 1845 en de technische vooruitgang in de zware industrie, beleefde Dortmund een aanhoudende economische bloei. Met de spoorlijn Keulen-Minden in 1847 werd de stad een belangrijk verkeersknooppunt in het Ruhrgebied. De "Eisen und Stahlwerke OHG Leopold Hoesch" begon met de productie in september 1871 en de eerste schachten van de mijnen "Minister Stein" (1871), "Westhausen" (1871) en "Gneisenau" (1873) werden tot zinken gebracht.

De bevolking van Dortmund groeide met 1875 tot 57.742. Met de aanleg van het Dortmund Emskanaal (1899) en de gelijktijdige aanleg van de haven van Dortmund konden kolen en staal naar de Noordzeehavens worden vervoerd. Zo ontwikkelde de stad, sinds 1875 onafhankelijk van een district, zich aan het einde van de 19e eeuw tot de grootste en belangrijkste stad in het Ruhrgebied met 142.733 inwoners. Dortmund werd in de Tweede Wereldoorlog bijna volledig verwoest vanwege de oorlogsindustrie. 98% van de binnenstedelijke nederzettingen lag in puin. Van de 541.900 inwoners van Dortmund in 1940 waren er aan het einde van de oorlog nog 341 in leven.000 in de stad.

De wederopbouw vond snel en direct na het einde van de oorlog plaats, zodat Dortmund al in 1950 zijn 500.000ste inwoner had. Met de bouw van de televisietoren "Florian" kreeg Dortmund naast de gerestaureerde historische kerken van de stad (Reinoldi, Marien en Propsteikirche) een nieuw herkenningspunt. Na de ineenstorting van de kolen- en staalindustrie (de laatste drie kolenmijnen werden in de jaren tachtig gesloten), kreeg de stad te maken met structurele veranderingen. Met de oprichting van de universiteit in 1968, de nieuwbouw van de lerarenopleiding en andere dienstverlenende voorzieningen, veranderde Dortmund van een industriestad in een centrum voor diensten en onderzoek.

Verdere ontwikkelingsmogelijkheden worden gezien in de software-industrie en in multimediabedrijven. Dortmund wekt nog steeds de indruk van een stad in transitie, wat ook wordt aangegeven door werkgelegenheidsgerichte nederzettingen zoals het gebied van de toekomstige "Stadtkrone" Ost of het "dortmund-project", dat banen creëert in met name informatietechnologie en elektronische handel (IT-industrie en e-commerce) moeten worden gecreëerd.

Bezienswaardigheden: