Tonkanese cat

Ook bekend als de "Gouden Siamees", is de Tonkinees ontstaan ​​in Thailand en het resultaat van willekeurige paringen tussen de Birmese en Siamese katten. Hoewel de Tonkinees oorspronkelijk uit Azië komt, worden ze als een Amerikaans ras beschouwd omdat ze voor het eerst werden gefokt en erkend in Canada. De Tonkanezen zijn in veel landen erg populair, maar in Duitsland worden ze zelden gevonden.

De Tonkinees stamt af van de Birmezen en Siamezen en dateert waarschijnlijk van vóór de 20e eeuw, aangezien er al in de 14e eeuw gegevens zijn over de Birmezen en Siamezen die laten zien dat een kat met het uiterlijk van de Tonkinees hier erg op elkaar lijkt. Er zijn twee theorieën over waar de naam "Tonkinees" vandaan kwam. Eén theorie gaat ervan uit dat de naam is afgeleid van het Thaise woord voor goud (string), aangezien de katten ook vaak Golden Siamees worden genoemd. Een andere theorie is dat de naam is afgeleid van de Golf van Tonkin. De Golf van Tonkin ligt tussen Thailand en Birma en het gebied (grens) daar wordt ook wel de Gouden Driehoek genoemd, opnieuw verwijzend naar de kleur uit de eerste theorie.

Ondanks hun gespierde bouw zijn de Tonkinezen qua uiterlijk een elegant ras. Bovendien heeft de Tonkinees een dichtere en zachtere vacht dan de Siamees. Zoals bij elke raskat, is er natuurlijk een rasstandaard voor het uiterlijk van de Tonkinees, die de specificaties van de specifieke delen van het lichaam van de kat definieert in termen van uiterlijk.

Het lichaam moet gespierd zijn, van gemiddelde lengte en een mengsel van de slanke Siamese kat en de gedrongen Birmaanse kat in termen van gestalte. De poten van de Tonkinees moeten ook slank en lang zijn, de poten moeten sierlijk zijn en meer ovaal dan rond. De vorm van het hoofd moet een enigszins wigvormige snit vertegenwoordigen, de mond moet in een rechte hoek lopen en de neus moet vrij lang zijn en deze moet ook in profiel iets naar het voorhoofd stijgen. Ook bij de neus is een lichte stop gewenst. De oren moeten middelgroot zijn met afgeronde punten, een brede basis hebben en bovenop de zijkant van het hoofd liggen. De ogen zijn middelgroot, amandelvormig en staan ​​ver uit elkaar. Bovendien zijn de ogen meer open dan bij de Siamese katten, een beetje schuin geplaatst en moet de oogkleur groenblauw zijn. De staart moet lang en puntig zijn ten opzichte van het lichaam en de Tonkinese vacht mag niet te kort, zacht en nauw aanliggend zijn.

Hoewel Tonkanees in veel kleuren kunnen worden gefokt, worden meestal de originele nertskleuren verkregen bij het eerste ras. De werkelijke kleuren van de Tonkinees zijn er in drie verschillende varianten: nerts, sepia en punt.

Kortom, de Tonkinees combineren de kenmerken van Birmese en Siamese katten. Ze zijn erg intelligent, attent, in staat om te leren en ook nieuwsgierig zoals bijna alle katten. Hoewel Tonkanezen erg speels zijn, hebben ze ook het evenwicht van de Birmezen. Vergeleken met de nogal onderdanige Siamese kat, is de Tonkinees meer dominant tot diva-achtig en heeft hij een zeer hoog niveau van zelfvertrouwen. Om deze reden hebben katten veel aandacht nodig en willen ze altijd in het middelpunt van de belangstelling staan. Terwijl de Siamees heel vaak "spreekt" en soms een beetje vervelend wordt, is de Tonkinees niet zo communicatief en maakt slechts af en toe "commentaar".

Kortom, de Tonkinees zijn gezonde en robuuste katten met een lange levensverwachting. Dit gegeven is gebaseerd op de afdaling van de Birmezen.Ziekten die typisch zijn voor het ras zijn niet bekend, maar de Tonkinees kan alleen worden aangetast door algemene kattenziekten zoals kattenverkoudheid, kattenepidemie of het FIP-virus, enz.