Nederland
Österreich
Italiano
English
Deutsch
Français
Español
Português
Polski
German Boxer
Bescherming: Duitsland
Classificatie:
- FCI Groep 2: Pinschers en Schnauzers - Molossoïden - Zwitserse Sennenhonden en andere rassen
- Sectie 2: Molossoïden
varianten:
- volgens FCI Geel
- Gestroomd
- Wit
- Bont
- Zwart
- Mannetjes 57-63 cm
- teven 53-59 cm
- Mannetjes zwaarder dan 30 kg (bij ongeveer 60 cm schoft)
- Teven ongeveer 25 kg (bij ongeveer 56 cm schoft)
Aan Europese prinselijke hoven in de Middeleeuwen werden regionaal variërende stierenbijters gebruikt om goed versterkt wild te jagen, in het bijzonder. Het fokken van beren en wilde zwijnen. Uit deze rassen zijn oa Alans, Brabantse Bullenbeisser, Engelse Bulldog, Mastiff en Bordeaux Mastiff ontstaan. De Brabantse Bullenbeisser wordt beschouwd als de directe voorouder van de Duitse Boxer.
De Bullenbeisser werd werkloos door de komst van vuurwapens en impopulair door het kruisen van de verwante en door en door gefokte Bulldog en kregen de naam "German Boxer" gebaseerd op de Münchense term "Bierboxer". De Boxer-Klub e.V., gevestigd in München, werd in 1895 in Duitsland opgericht. Hij zette de eerste standaard in 1904, de standaard wordt vandaag nog steeds door deze club bepaald en vervolgens overgenomen door de FCI. De Duitse Boxer is sinds 1924 erkend als een hulphondenras. Met Lustig vom Dom legde Fiderun Stockmann, afkomstig uit haar fokkerij, de basis voor de huidige boxerfokkerij. Bijna elke bokser die tegenwoordig wordt gefokt, is een afstammeling van hem. Over de hele wereld werden boksclubs opgericht. De Boxer-Klub e.V. werd in 1895 in München (BK) opgericht. De Swiss Boxer Club (SBC; opgericht in 1906) en de Oostenrijkse Boxer Club (ÖBK, opgericht in 1921).
De Atibox (Association Technique Internationale du Boxer) is de internationale boksfederatie waarvan de nationale boksfederaties lid zijn. Naast deze "officiële" clubs met hun nationale en lokale groepen, zijn er in veel landen andere clubs die zich ook inzetten voor Duitse boksers, zoals de International Boxer Club (IBC) gevestigd in Hamburg (opgericht in 1951). Regionale en lokale groepen van de clubs organiseren regelmatig rasshows en prestatietesten.
Daarnaast zijn er nationale kampioenschappen en wereldkampioenschappen in zowel fokkerij als prestatie.
BeschrijvingDe Duitse Boxer is een sterke, gedrongen gebouwde hond met glad, kort, dicht bij elkaar liggend haar en sterke botten. De lichaamsbouw van dit ras is vierkant (de schofthoogte komt overeen met de lengte van het lichaam), het spierstelsel is sterk ontwikkeld; het komt plastisch tevoorschijn. Het uiterlijk van de Boxer is vol kracht, elegantie en nobelheid.
De oren en staart zijn natuurlijk gelaten, couperen is nu in bijna heel Europa verboden. Hun staart is eerder hoog dan laag aangezet. Zijn oren zijn van redelijke grootte en op het hoogste punt aan de zijkant van het hoofd geplaatst, dicht bij het hoofd liggend en reikend tot aan de wang. Zijn ogen zijn donker, de oogleden gekleurd. De blik van dit ras mag niet doordringend of bedreigend zijn. De schedel is over het algemeen slank en hoekig, terwijl de snuit breed is.
Een typisch kenmerk van de bokser is de zogenaamde onderbeet, waarbij de onderkaak over de bovenkaak uitsteekt. Tegelijkertijd moeten de lippen nog steeds op elkaar zijn; de hoektanden van de onderkaak vormen de ondersteuning van de uitpuilende bovenlip. De nek is, net als het hoofd, droog en sterk, rond en gespierd.
De rug en achterhand zijn zwaar gespierd, de schouders niet te sterk. De voorbenen moeten van voren gezien evenwijdig zijn, de achterbenen moeten recht zijn. De onderste borstlijn, die elegant naar achteren loopt, begint op ellebooghoogte en eindigt in strakke, korte, iets opgetrokken flanken.De huid van de Boxer is droog, elastisch en zonder rimpels, de vacht is kort, hard, glanzend en nauwsluitend.
De basiskleur van de vacht is geel. Kleurgradaties kunnen variëren van lichtgeel tot donker hertenrood. Bij gestroomde Duitse boksers moet de donkere of zwarte gestroomde (strepen) te onderscheiden zijn van de grondkleur. De stroming moet in de richting van de ribben zijn. Witte vachtmarkeringen zijn toegestaan tot een derde van het lichaamsoppervlak. Typisch is ook het zwarte masker, dat niet verder dan de snuit mag komen.
wezensDe Duitse bokser wordt beschreven als een evenwichtige, rustige, zelfverzekerde hond, met sterke zenuwen en conservatief. Hij is aanhankelijk en loyaal aan zijn verzorgers, hij behandelt vreemden voorzichtig en wantrouwend. Bij het trainen van de bokser moet er rekening mee worden gehouden dat hij vaak "zijn eigen geest heeft", hij heeft geduld nodig en zeker geen "harde hand". Hij heeft veel beweging nodig om hem bezig te houden. Dit ras houdt van kinderen en is niet agressief.
GebruikDe Boxer wordt zelden gebruikt als hulphond. Tegenwoordig wordt dit ras meestal gevonden als een familie-, bewaker-, metgezel- of sporthond, voor opsporing, reddingshondenwerk en andere activiteiten.
ZiektenDuitse boksers zijn vatbaar voor een aantal ziekten die worden overwogen in gerenommeerde fokprogramma's.
Naast het onderzoek naar heupdysplasie dat bij de meeste hondenrassen is vastgesteld, wordt de Boxer gebruikt om aangeboren hartaandoeningen en artrose in de wervelkolom (spondyloartrose) uit te sluiten.
Bovendien hebben ze een verhoogd risico op het ontwikkelen van tumoren. Om genetische ziekten bij honden beter te begrijpen, werd het volledige genoom van een bokser (beperkt tot de genen) in 2006 gesequenced en in kaart gebracht bij het Institute for Genomic Research in Rockville, Maryland.
