Wereldmuziek

De term wereldmuziek is ontstaan ​​in de jaren 80 en moet worden opgevat als een bijzondere stijl. Wereldmuziek komt voort uit syntheses van westerse populaire muziek en traditionele, veelal niet-westerse muziekvormen. In het algemeen kunnen de kenmerken van wereldmuziek zijn: Lokale, traditionele muziekvormen en oraal overgeleverde culturen, eigentijdse muziekvormen die zich vanuit deze tradities hebben ontwikkeld. De ontmoeting van muzikanten uit het westen, oosten, zuiden en noorden.

Al aan het einde van de 19e en het begin van de 20e eeuw maakte de integratie van niet-Europese elementen in de populaire muziek deel uit van de traditie van de moderne klassieke muziek. Ze hield zich bezig met Oost-Europese volksmuziek, maar ook met Aziatische muziek, bijvoorbeeld de Indonesische gamelanorkesten. In de VS zijn, in ieder geval sinds de jaren vijftig, Zuid-Amerikaanse en vooral Braziliaanse elementen verwerkt in de populaire muziek. In de tweede helft van de jaren zestig experimenteerden rockbands als The Beatles en The Rolling Stones met Indiase en Arabische klanken. Hubert von Goisern, bijvoorbeeld, is een beroemde Duitstalige vertegenwoordiger van de wereldmuziek van vandaag.