Rio Madeira in Geografie,Rivers,Zuid-Amerika

Rio Madeira

De Rio Madeira is, de bovenloop meegerekend, de grootste zijrivier van de Amazone. De Rio Madeira wordt beschouwd als een geelrode rivier, die voortkomt uit de bodemgesteldheid en de erosie van de regio's waardoor hij stroomt.

Basisgegevens:
Geografische locatie:	Zuid-Amerika
Lengte:	3.239 km (met Mamoré en Grande)
bron rivieren:	Rio Mamore, Rio Grande
estuarium:	Rio Amazonas, Brazilië
Lossingsbedrag:	31.200 m³/s
Stroomgebied:	1.485.218 km²
Grote steden:	Porto Velho

Bron en loop van de rivier:

De twee bronrivieren zijn de Rio Mamoré en de Rio Grande. De Rio Mamoré stijgt op de noordelijke hellingen van de Sierra de Cochabamba in Bolivia. Een van de oorsprongen van de Rio Grande is de Río Rocha, die oprijst op de zuidelijke helling van de Cordillera van Cochabamba. De Rio Mamoré sluit aan na een totale lengte van ongeveer 1600 km met de Río Beni naar de Rio Madeira. De Rio Madeira stroomt in noordoostelijke richting en mondt uit als een van de machtigste zijrivieren in de buurt van de stad Itacoatiara in de Amazone.

Verkeer:

Het bevaarbare stuk van de Rio Madeira ligt tussen Porto Velho en Itacoatiara. Op slechts 30 km van Porto Velho ligt de waterval Cachoeira do Teotonio, die de rivier bevaarbaar maakt. Vanaf hier is de waterweg in de richting van Bolivia over de Rio Madeira door zware ondiepten en stroomversnellingen onbegaanbaar. De Rio Madeira is een van de belangrijkste verkeersroutes, vooral voor vrachtverkeer in de Amazone. In Itacoatiara is de belangrijkste sojabonenhaven in het Amazonegebied.

Dieren- en plantenwereld:

Een van de drie ondersoorten van de Amazone-rivierdolfijn, die een bedreigde diersoort is, leeft in de Rio Madeira. Verder biedt de Rio Madeira een leefgebied voor veel verschillende soorten vissen. Er zijn ook een groot aantal regionale voorkomende vissoorten zoals verschillende soorten piranha's.

Aan het einde van het regenseizoen verzamelen de vissen zich in enorme scholen en trekken enkele honderden kilometers stroomopwaarts naar de bovenloop. Ze moeten enorme rotsbarrières en donderende watervallen overwinnen. Bij de grootste drempel, de Cachoeira do Teotonio, buurtbewoners profiteren van dit natuurspektakel en vissen met alle denkbare vismethoden hoeveelheden zilverachtige buit.

Omgevingsinvloeden:

Als gevolg van de wereldwijde klimaatverandering zijn er ongebruikelijk lange droogte- en droge seizoenen, die onder meer vissterfte veroorzaken. Op veel plaatsen zijn dorpen niet meer toegankelijk omdat de rivieren niet meer zijn waren om te rijden.

Op de Rio Madeira zijn momenteel twee waterkrachtcentrales gepland. Deze projecten bevorderen plattelandsuitzettingen en de Impact in de tropische wouden.

Het jaarlijkse natuurspektakel bij de Cachoeira do Teotonio-waterval trekt nu duizenden toeristen en het er is overbevissing in dit gebied.

Bewoners:

De lokale bewoners aan de Rio Madeira zijn onder andere inheemse volkeren die nooit in contact zijn geweest met de buitenwereld in aanraking zijn gekomen. De mensen leven voornamelijk van de visserij, de jacht en het exploiteren van verschuivende teelt verbrande regenwoudgebieden.

geschiedenis:

In mei 1909 brak de Braziliaanse legerman, ingenieur en avonturier Cândido Mariano de Silva Rondon met als doel Tapirapuã te bereiken in het noordelijke deel van Mato Grosso ten noordwesten van de Rio Madeira.Na negen maanden op eerste kerstdag bereikte Rondon zijn bestemming per kano: de Rio Madeira.

Tijdens de Braziliaanse rubberboom werd een 364 km lange spoorlijn aangelegd volgens de plannen van de Duitse ingenieur Franz Keller de Madeira-Mamoré-spoorlijn gebouwd. Oorspronkelijk zou het vanuit de Boliviaanse stad Riberalta verder gaan via de Braziliaanse grensstad Guajará-Mirim aan de Río Mamoré naar de hoofdstad van de Braziliaanse staat Rondônia, Porto Velho, aan de Rio Madeira.

De constructie was bedoeld om de stroomversnellingen langs de Rio Madeira tussen Río Mamoré en Porto Velho te vermijden en zo toegang te bieden aan de De grondstoffen van Bolivia naar de Atlantische Oceaan brengen. Slechts 40 jaar nadat de eerste bouw begon, na de bouw door een Amerikaans bedrijf hervat in 1907, de lijn geopend op 1 augustus 1912.

Het werk aan het spoor was zwaar en kostte officieel alleen al aan meer dan 6000 arbeiders het leven. De offers onder de inheemse stammen, de getroffen door de aanleg van de spoorlijn door hun grondgebied zijn niet inbegrepen.

De route had geen verbinding met andere spoorlijnen in Brazilië en werd stopgezet na het einde van de rubberboom. Vandaag is alleen een traject van 25 km tussen Santo Antônio en Porto Velho is nog steeds in gebruik voor toeristen.

Rio Madeira

LEXO-Tags