Periodiek systeem

Periodiek systeem

Het periodiek systeem der elementen, ook wel het periodiek systeem of PSE genoemd, toont alle chemische elementen met toenemende nucleaire lading en verdeeld volgens hun chemische eigenschappen in perioden en hoofd- en subgroepen. A. het overzicht, was het eerder van bijzonder belang voor het voorspellen van de ontdekking van nieuwe elementen en hun eigenschappen.

Dergelijke chemische elementen zijn al sinds de oudheid of de oudheid bekend. De datering van de ontdekking is echter slechts onnauwkeurig en kan enkele eeuwen variëren, afhankelijk van de literatuurbron. Een betrouwbaardere datering is pas mogelijk vanaf de 18e eeuw, tot dan toe waren slechts 15 elementen als zodanig bekend en beschreven.

In de 19e eeuw werden de meeste elementen ontdekt en wetenschappelijk beschreven. Aan het begin van de 20e eeuw waren slechts 10 van de natuurlijke elementen nog onbekend. Sindsdien v. A. moeilijk toegankelijke, veelal radioactieve elementen. Veel hiervan zijn niet natuurlijk en zijn het product van kunstmatige kernfusieprocessen. De twee kunstmatige elementen darmstadtium (eka-platina) en roentgenium (eka-goud) werden pas in december 1994 geproduceerd.

Aan het begin van de 19e eeuw legde Wolfgang Döbereiner voor het eerst een verband tussen de atoommassa en de chemische eigenschappen van afzonderlijke elementen. In 1863 presenteerde John Alexander Reina Newlands een tabel met de elementen in groepen van acht, uitgesplitst naar atoommassa.

Het eigenlijke periodiek systeem werd in 1869 bijna gelijktijdig en onafhankelijk opgesteld door Lothar Meyer en Dmitri Ivanovich. Ze rangschikten ook de chemische elementen volgens toenemende atoommassa's. Ze rangschikten elementen met vergelijkbare eigenschappen onder elkaar. De structuur van atomen werd ontdekt in de 20e eeuw, en de periodiciteit werd verklaard door de structuur van de elektronenschil.