waterpolo

Waterpolo is de oudste Olympische teamsport en sinds 2000 is er ook een Olympische wedstrijd voor vrouwen. In Duitsland werd waterpolo voor het eerst gespeeld in 1894 in de zwemclub Borussia Berlin.

Bij waterpolo proberen spelers van 2 teams de bal door vaardig spel en vrij zwemmen in het doel van de tegenpartij te gooien. Het doel van het spel is om meer doelpunten te scoren dan het andere team, de winnaar is het team met de meest erkende doelpunten. Een waterpoloteam bestaat uit maximaal 13 spelers, van wie er 7 tegelijk spelen. Dit zijn 6 veldspelers en een keeper. De teams onderscheiden zich door witte en blauwe petten, de keepers dragen rode petten.

Voor waterpolo is geen speciale zwemstijl vereist. Het is echter niet toegestaan ​​om op de bodem van het zwembad te staan ​​terwijl de bal wordt gespeeld. In het strijdlustige verloop van het spel wordt vooral de kruipstijl geoefend. Om het spel bij te houden, wordt het hoofd meestal boven water gehouden. Na 3 tot 4 kruipen zwemt de zwemmer meestal rugslag. De meest effectieve manier voor elke waterpolospeler om het hoofd boven water te houden, is door te watertrappelen. De keeper oefent bijna de hele wedstrijd lang watertrappelen, omdat hij constant op zijn gebruikelijke plaats moet blijven drijven. Normaal gesproken controleren twee scheidsrechters het spel.

Inmiddels is de speltactiek in het waterpolo zo ver ontwikkeld dat bepaalde "spelersposities" gedefinieerd kunnen worden, die, met uitzondering van de keeper, niet exclusief aan één speler gebonden zijn. Met name de verdedigers en middenvelders moeten afhankelijk van het spelverloop wisselen naar verschillende posities.

Modern waterpolo heeft een aantal verschillende speltactieken, waarvan vele gebaseerd zijn op het "overnumber game". Om de individuele posities beter van elkaar te kunnen onderscheiden, krijgen ze stoelnummers toegewezen. Ernstige overtredingen van de regels in de zes-yard-box zullen resulteren in een strafworp vanaf de zes-yard-lijn.