taekwondo

Na de fusie van de 4 koninkrijken Koguryo, Silla, Baekje en Koryo, begon Taekwondo in Korea te worden gesystematiseerd. In 1790, in de Joseon-dynastie, werd een geïllustreerd boek over verschillende vechtsporten gepubliceerd, waarin ook Taekwondo in detail werd behandeld. Taekwondo kwam in de jaren zestig via Amerika naar Europa.

Taekwondo is een zelfverdedigingssysteem dat wordt beoefend door vrouwen en mannen in verschillende gewichtsklassen en bevat ook elementen van andere Aziatische vechtsporten. Er wordt gevochten op een terrein van 10 x 10 m, trappen en stoten zijn toegestaan. Stoten mogen echter niet het hoofd van de tegenstander raken. Dankzij speciale beschermingsmiddelen zijn verwondingen uiterst zeldzaam.

Nadat in 1943 het verbod op het beoefenen van vechtsporten was opgeheven en na de Koreaanse onafhankelijkheid in 1945, keerde een handvol Koreanen die in het buitenland hadden gestudeerd, voornamelijk Japans karate, terug. Ze openden de 5 originele vechtsportscholen die later Taekwondo zouden worden.

Een vorm van taekwondo bestaat uit verschillende voetposities gecombineerd met handverdediging, trappen en stoten die in elkaar overlopen, elkaar aanvullen en als geheel een gevecht vertegenwoordigen tegen een of meer denkbeeldige tegenstanders. Het ritme van de bewegingen en de juiste ademhaling spelen een belangrijke rol bij een correcte uitvoering.

Er zijn 2 soorten gevechten. Het zogenaamde één- of driestappengevecht vindt plaats volgens een voorgeschreven patroon. Fouten en omissies kunnen direct worden gecorrigeerd. Het is ook bijzonder geschikt voor demonstraties. In ongeprogrammeerde, vrije gevechten wordt een groot aantal aangeleerde aanvals- en verdedigingstechnieken in elke combinatie gebruikt.

Taekwondo was als demonstratiesport vertegenwoordigd op de Olympische Zomerspelen in Seoel (1988) en Barcelona (1992). Taekwondo werd voor het eerst een Olympische discipline op de Spelen van Sydney in 2000.