roeien

Roeien is al sinds de oudheid bekend, galeien waren uitgerust met maximaal 3 rijen roeispanen boven elkaar. Roeien werd in die tijd ook als sport beoefend en de Engelsen verfijnden de sport in de 18e eeuw. De beroemdste regatta op de Theems is misschien wel de Cambridge and Oxford Universities Rowing Eights, die in 1829 voor het eerst werd gehouden.

Roeien is een natuurliefhebbende watersport die kracht en uithoudingsvermogen, teamgeest en dynamiek combineert. Rivieren en meren kunnen in bijna alle seizoenen per boot worden verkend.

In principe kan er een onderscheid worden gemaakt tussen roeiriemen en roeiriemen. Bij sculling houdt een roeier een sculling in elke hand. Bij roeien houdt de roeier daarentegen met beide handen een roeispaan vast, die zowel bakboord als stuurboord in het water valt.

De roeiers zitten op rolstoelen met hun rug naar de rijrichting. Naar het aantal roeiers wordt onderscheid gemaakt tussen twee, vier en acht in roeiboten en in één, twee en vier in scullboten. Het regatta-parcours van 2 km bestaat uit 6 rechte banen van elk 15 m breed.

Naast regatta's is een van de attracties van roeien trekking, waarbij je niet gebonden bent aan een bootpositie. In de jaren 70 ontwikkelde zich een nieuwe discipline met het marathonroeien, waarbij de afstanden doorgaans ruim 42 km lang zijn.

In alle boten, behalve de singles, zijn de stoelen genummerd van boeg tot achtersteven, dus de boogschutter zit altijd op stoel 1 en de batsman op de hoogst genummerde stoel. In sommige landen wordt het ook andersom geteld. Naast deze plekken hebben bepaalde bemanningsleden ook speciale taken in de boot.

De Hamburg Rowing Club werd opgericht in 1836 en de eerste Duitse roeiregatta werd in 1843 in Hamburg gehouden. Roeien werd een Olympische discipline in 1896, maar de discipline werd afgelast vanwege het slechte weer.