kunstschaatsen

De eerste wedstrijd in kunstschaatsen vond plaats in Groot-Brittannië in 1814, van waaruit kunstschaatsen zich over Europa en de VS verspreidde. De eerste internationale kunstschaatswedstrijden vonden plaats in Wenen in 1882.

Kunstschaatsen is een run met schaatsen op ijsoppervlakken ontworpen volgens sportieve en esthetisch-muzikale aspecten. Dit wordt gehouden in de disciplines enkel- en paarschaatsen en ijsdansen. Kunstschaatsen omvat (naast ijsdansen) een kort programma met voorgeschreven elementen en een freestyle. De ijsdans omvat twee verplichte dansen die zijn getekend, een originele dans en een freestyle dans. Verschillende juryleden beoordelen met behulp van cijfers van 0 tot 6 punten, verdeeld in tienden. De kunstzinnige uitvoering van sprongen, pirouettes en passen zijn bepalend voor de evaluatie.

De wedstrijdregels voor kunstschaatsen zijn afgeleid van het leerboek van de studenten van Jackson Haines (Dr. Körper, Wirth en Diamantidi, "Tracks on the Ice"), gepubliceerd in 1881. Dit wedstrijdreglement, reglement genoemd, werd later aangenomen door de International Skating Union (ISU). Deze regels zijn in wezen van toepassing op deze dag. De introductie van het korte programma en de verandering in de verhouding in de evaluatie van het verplichte en gratis programma brachten duidelijkere veranderingen. Door de ISU is een nieuw classificatiesysteem ontwikkeld dat sinds het seizoen 2004/2005 geldt en gebaseerd is op een geheel nieuwe berekening van de wedstrijdresultaten.

In 1908 werd de eerste Olympische kunstschaatswedstrijd gehouden in Londen, en Ulrich Salchow was de eerste Olympische kampioen. In 1920 werd in Antwerpen de tweede Olympische kunstschaatswedstrijd gehouden, waar in totaal 6 landen aan deelnemen. Aan de eerste Olympische Winterspelen in Chamonix in 1924 namen 29 deelnemers uit 11 landen deel. Op de Olympische Winterspelen in Innsbruck in 1976 waren er al 105 starters uit 18 landen.