Geocaching

Geocaching is terug te voeren op de oudere brievenbus, waar ook op diverse plaatsen (maar zonder GPS-ondersteuning) containers verstopt zitten. Vanaf de jaren negentig werd het GPS-signaal voor het eerst gebruikt om de nauwkeurigheid van de gevonden coördinaten te verbeteren. Op 30 mei 2000 werd voor het eerst het woord geocaching gesuggereerd, de eerste cache in Duitsland werd verstopt op 2 oktober 2000 ten zuiden van Berlijn.

Geocaching is een soort elektronische schattenjacht of speurtocht. De schuilplaatsen (zogenaamde geocaches) worden op internet gepubliceerd met behulp van geografische coördinaten. Deze kunnen vervolgens worden opgezocht met behulp van een GPS-ontvanger. De geocache is meestal een waterdichte container waarin zich een logboek en diverse ruilitems bevinden. Elke bezoeker vult deze in om de succesvolle speurtocht vast te leggen. De geocache wordt dan weer verstopt op de plek waar hij gevonden is. De vondst wordt genoteerd op de betreffende website en zo nodig aangevuld met foto's.

Uit respect voor de natuur is het begraven van caches ook uitdrukkelijk verboden in de gebruiksvoorwaarden. Daarom worden meestal bestaande natuurlijke of kunstmatige holtes zoals kleine grotten, nissen tussen boomwortels of rotsen, oude gebouwen, enz. gebruikt. Caches worden meestal beoordeeld met een indicatie van de moeilijkheidsgraad van de route en het terrein en de moeilijkheidsgraad van de taken die bij de cache horen. Caches kunnen worden onderverdeeld in verschillende categorieën op basis van hun taak.

In totaal zijn er wereldwijd meer dan 625.000 actieve caches, waarvan meer dan 64.000 in Duitsland. Meer dan 2 derde van alle wereldwijde caches bevindt zich in de VS.