Dressuur

Dressuur ontstond aan het eind van de 19e eeuw als sport en was aanvankelijk exclusief voorbehouden aan officieren. De reglementen van de sport gaan terug op de militaire eisen van de Europese cavalerie.

Dressuur is een discipline van de paardensport, waarbij de natuurlijke aanleg van het dier door middel van gymnastiekoefeningen wordt verfijnd en bevorderd. Volgens veel hippische professionals is dressuur de ultieme discipline in de paardensport. De perfecte afstemming tussen dressuurruiter en dressuurpaard bij het uitvoeren van de gegeven taken maakt dressuur tot een zeer populaire tak van de paardensport.

Dressuur stelt het paard in staat het gewicht van de ruiter optimaal te ondersteunen en stimuleert en verfijnt ook de natuurlijke bewegingen van het paard. Dressuur betekent in deze context vooral het turnen en sensibiliseren van het paard om zijn kracht, mobiliteit en doorlaatbaarheid te vergroten.

Op toernooien krijgen paard en ruiter beoordelingen van 0 tot 10 in dressuurtaken. Tests worden gezamenlijk of individueel beoordeeld door maximaal 5 juryleden en individueel of in kleine groepen uitgevoerd in een gestandaardiseerde dressuurbak. De dressuurtaken bestaan ​​uit een bepaald aantal lessen. Deze worden getoond in een vooraf bepaalde volgorde of in een gratis programma (ook met achtergrondmuziek) in een vrij gekozen volgorde. Het paard beweegt in de basisgangen (stap, draf en galop) op rechte en gebogen lijnen, in hogere disciplines worden meer gecompliceerde bewegingssequenties getoond. Onder andere de zit van de ruiter, de beweging van het paard en de correctheid van de uitgevoerde lessen worden geëvalueerd.

Dressuur is sinds 1912 een Olympische discipline en tegenwoordig zijn vrouwen wereldwijd toonaangevend. Duitsland domineert al decennia de dressuur.