Breakdance

Oorspronkelijk gedanst op straat, kwam breakdance op als onderdeel van de hiphopbeweging in Manhattan en de South Bronx in de vroege jaren '70. Voor veel jongeren in de jaren 70 en 80 bood breakdance een alternatief voor het geweld van straatbendes in de steden. Breakdance is nu wijdverbreid en wereldwijd erkend.

Breakdance vereist een hoge mate van discipline van de dansers, die ook atletische vaardigheden moeten hebben. Mensen dansen op pop-, funk- of hiphopmuziek en de resulterende breakbeat verlengt het instrumentale deel van een muziekstuk kunstmatig door herhaaldelijk te worden gespeeld. Zo biedt het de danser een optimaal ritmesjabloon.

Breakdance is onderverdeeld in 3 dansvormen, de "illusionistische elementen" van Electric Boogie, die vooral bekend waren in het begin van de jaren 80, komen van klassieke pantomimes zoals Marcel Marceau.

Bij breakdance-wedstrijden nemen individuele dansers of hele teams het tegen elkaar op. In afwisselende volgorde is het de bedoeling om de tegenstander te overtreffen met je eigen prestaties. Er zijn ook bepaalde gedragsregels tijdens een wedstrijd. Bij georganiseerde wedstrijden bepaalt een jury de winnaar. Internationale en nationale wedstrijden worden steeds populairder. De belangrijkste competitie ter wereld is de "Battle of the Year" (BOTY) in Duitsland, waar elk jaar teams van over de hele wereld tegen elkaar strijden. Er zijn voorlopige beslissingen voor deze wedstrijd, die wereldwijd worden uitgevoerd.