Ballet

Ballet ontwikkelde zich in de 15e en 16e eeuw uit dansspelletjes en toneelstukken die werden opgevoerd aan Italiaanse en Franse koninklijke hoven. Toneeldansen was lange tijd voorbehouden aan mannen. In de tweede helft van de 19e eeuw bloeide het ballet op in Rusland, waar meesterwerken als "Het Zwanenmeer", "Doornroosje" en "De Notenkraker" werden gecreëerd. Aan het begin van de 20e eeuw begon een renaissance van het ballet in West-Europa en Noord-Amerika.

Pas in de tweede helft van de 17e eeuw ontstond balletmuziek zoals we die nu kennen. In de Franse opera in de 17e en 18e eeuw lag de nadruk op ballet, en Mozart schreef ook wat muziek voor toneeldans. Onafhankelijke balletmuziek ontstond in de 19e eeuw. De avondvullende balletten van de 19e eeuw leidden tijdelijk tot een dominantie van muziek over dans, maar dit veranderde weer in de 20e eeuw.

Het leren van de klassieke ballettechniek vereist jarenlange dagelijkse training op basis van barre- en milieuoefeningen. De oefeningen op de barre dienen ter voorbereiding van het lichaam en de basistechniek. Later worden stappen geoefend in opeenvolgingen van stappen in de ruimte. Choreografieën worden niet geoefend in een balletles, toneeldansers oefenen hun techniek zolang ze als tolken optreden.

In de loop der jaren zijn balletkostuums korter en lichter geworden, waardoor meer veeleisende en technisch moeilijke bewegingen mogelijk zijn.