Acrobatiek

In Duitsland kwam acrobatiek voort uit zware atletiek en de eerste wedstrijden vonden plaats in 1912. Vanaf 1930 werd acrobatiek geïntegreerd in competities en geïntroduceerd als een Olympische discipline op de Olympische Spelen van 1932 in Los Angeles. Onder het nationaal-socialisme werd acrobatiek geschrapt als Olympische discipline en nooit meer ingevoerd.

De sportacrobatiek ontwikkelde zich vanuit de kunst krachtsporten inclusief elementen uit de grondoefeningen. Sportacrobatiek omvat zowel acrobatiek, dans, gymnastiek als kracht- en moedgerichte oefeningen. De competitieve sport omvat spring-, paar- en groepsoefeningen. Tot 1971 waren krachtsporten een gespecialiseerde afdeling van de Duitse Atletenvereniging. Dit zal als populaire sportdiscipline binnen de Duitse sportacrobatiekbond verder worden gecultiveerd.

Sportacrobaten turnen op een 12 x 12 m groot, verend vloeroppervlak. Het wedstrijdprogramma bestaat uit een balansoefening, een dynamische oefening en een gecombineerde oefening als multifight. Er zijn ook kampioenschapstitels voor de balans en dynamische oefeningen, die fundamenteel van karakter verschillen. De wedstrijden zijn onderverdeeld in leeftijdsgroepen van studenten, jeugd, junioren en senioren.

Sportacrobatiek wordt internationaal vertegenwoordigd door de Fédération Internationale de Gymnastique (FIG, International Gymnastics Federation) en de Union Européenne de Gymnastique (UEG, European Gymnastics Union).