Anomie

Anomia (Grieks: anómia = wetteloosheid) beschrijft in het algemeen een staat van wetteloosheid, wanorde, een gebrek aan sociale orde en de ineenstorting van culturele orde of onvoldoende sociale integratie.

De term anomie was oorspronkelijk, vooral in Engeland in de 16e/17e eeuw, een uitdrukking voor het overtreden van religieuze wetten.

Anomie heeft tegenwoordig minder te maken met wetten dan met "regels" en "normen", d.w.z. het waardesysteem van een bepaalde cultuur, samenleving of gemeenschap, waarop het individu zich zou moeten of kunnen oriënteren.

Sociologie beschrijft anomie als een toestand van lage sociale orde.