Afrika

geschiedenis:

De oudst bekende sporen van menselijk leven zijn te vinden in Afrika. Egypte was een van de eerste geavanceerde beschavingen in Noord-Afrika. Zelfs de oude Egyptenaren maakten uitstapjes naar Punt (waarschijnlijk in het huidige Somalië). Het koninkrijk van de koningin van Sheba zou zich hebben uitgebreid over delen van de Hoorn van Afrika tot in het noorden van Ethiopië. Tijdens de migratie van volkeren veroverden de Vandalen Romeins Noord-Afrika van Marokko tot Libië.

Na de ontdekking van Amerika was Europa vooral geïnteresseerd in Afrika als slavenbron. Na de Industriële Revolutie en het verbod op de slavenhandel werd Afrika in 1807 nogal oninteressant. Alleen de opkomst van het imperialisme leidde in minder dan 20 jaar tot de bezetting van bijna heel Afrika.

1960 wordt beschouwd als het jaar van de Afrikaanse onafhankelijkheid en Djibouti werd in 1977 onafhankelijk als het laatste Europese bezit op het vasteland. In Zuid-Afrika zit de zwarte meerderheid pas sinds 1994 in de regering en sommige eilanden behoren nog steeds tot verschillende Europese landen.

Een gebrek aan nationaal gevoel en de eenzijdige focus van de economie op exportgoederen hebben geleid tot een instabiele politieke situatie in de meeste Afrikaanse landen. Zo wordt een groot deel van de natuurlijke rijkdom van Afrika het slachtoffer van corruptie of wordt het overgeheveld door internationale bedrijven. Een onderontwikkelde infrastructuur, klimatologische problemen, een hoge bevolkingsgroei en een hoog percentage aids hebben ertoe geleid dat bijna heel Afrika tot de derde wereld behoort.

Natuurlijke ruimte:

Met een oppervlakte van 30,3 miljoen km² is Afrika het op één na grootste continent na Azië en ongeveer drie keer zo groot als Europa. De natuurlijke ruimte van Afrika wordt vooral bepaald door stamgebieden en tafellanden. In het zuiden en oosten van het land lopen deze op tot gemiddeld meer dan 1000 m, de helft van het gebied ligt onder de 500 m boven zeeniveau. Afrika wordt gekenmerkt door kliffen, vooral in het noorden en zuiden, in de tropen sommige met mangrovemoerassen en offshore koraalriffen, verder vlak en zanderig met sterke branding.

Afgezien van het jonge Atlasgebergte, bestaat Afrika uit een oude basis, die door ondiepe ruggen in bassins is verdeeld. De bekkens van Niger, Tsjaad en Witte Nijl in Soedan grenzen aan de kleinere, uitstroomloze bekkens van de Sahara, het enorme Congobekken in Centraal-Afrika en het Kalahari-bekken in het zuiden. Het Oost-Afrikaanse Riftsysteem met het Tanganyikameer en het Malawimeer loopt door Oost-Afrika van de Rode Zee tot aan de Zambezi. Dit gaat gepaard met vulkanen, waaronder de hoogste bergen van Afrika (Kilimanjaro op 5.892 m boven zeeniveau en Mount Kenya op 5.199 m boven zeeniveau).

Het grootste meer van het continent is het Victoriameer in het oosten, terwijl het Tsjaadmeer een van de binnenmeren is zonder uitstroom. De rivieren in de winterregengebieden hebben periodiek water, in de woestijnen zijn er alleen valleien die incidenteel doorstromen. Door de hoge verdamping ontstaan ​​er uitgestrekte zoutpannen in plassen zonder uitstroom. Krachtige stromen ontwikkelden zich in de tropische wetlands en braken door de randen van het bassin met cataracten en watervallen (Nijl, Congo, Niger, Zambezi).

Klimaat en vegetatie:

Door de ligging aan weerszijden van de evenaar toont Afrika de klimaatzones in een bijna ideale opstelling. De equatoriale tropische zone, met regen het hele jaar door, beschikt over regenwoud, waarvan een groot deel in de afgelopen 30 jaar is gekapt. In het noorden en zuiden zijn er zones met 2 regenseizoenen, gescheiden door een korte zomer en een lange droge winter. Hier overheersen savannes, aanvankelijk natte savannes met groenblijvende bomen en hoge grasvelden. In de richting van de perifere tropen verenigen beide regenseizoenen zich in de zomer tot één seizoen, dat met toenemende afstand van de evenaar steeds kleinere hoeveelheden neerslag met zich meebrengt.Dit wordt gevolgd door droge savannes met doornstruiken, die in de Sahelzone uiteindelijk overgaan in de subtropische droge gebieden van de Sahara en in het zuiden in de Namib met slechts incidentele neerslag. De noord- en zuidkust hebben een mediterraan klimaat.

Dieren in het wild:

In de regenwouden leven vooral vliegende dieren zoals vleermuizen, vogels en insecten, evenals klimmende dieren zoals apen, halfapen en boomslangen. Het open savannelandschap daarentegen heeft grote dieren (waaronder grote katten, olifanten, neushoorns, nijlpaarden, zebra's, antilopen, buffels, giraffen en struisvogels). De dieren- en plantenwereld van Madagaskar verschilt enorm en vertoont veel endemische soorten.

Bevolking:

In Afrika wonen ongeveer 900 miljoen mensen, het dichtstbevolkte land is Nigeria, terwijl de Seychellen de kleinste bevolking hebben. Afrika is het thuis- en kerngebied van de zwarte Afrikaanse volkeren. De Afrikaanse volkeren zijn verdeeld in 4 grote taalfamilies, hun diverse traditionele vormen van samenleving en economie ondergaan grote veranderingen.

Met een gemiddelde bevolkingsdichtheid van rond de 30 inwoners per km² lijkt Afrika alleen maar onderbevolkt, aangezien de draagkracht van de bruikbare regio's bijna is bereikt. De regionale verdeling is heel anders, veel gebieden zijn overbevolkt. Het aandeel van de stedelijke bevolking neemt toe en is het hoogst in Noord-Afrikaanse landen en de Republiek Zuid-Afrika en het laagst in Burundi. Vluchtelingen zijn een bijzonder probleem in Afrika, vooral als gevolg van politieke machtsstrijd en droogte.

Economie:

Een groot deel van de economie in centraal en zuidelijk Afrika is gericht op export (o.a. bananenplantages, tropisch hout, goud- en diamantmijnen, cacaoplantages). In de steden zijn ook grotere industriële en kleinere ambachtelijke bedrijven die onder meer voor eigen gebruik produceren. In het land is er u. de teelt van cassave en zoete aardappelen, visserij en veeteelt. In sommige gebieden is het toerisme ook een belangrijke bron van inkomsten. In de landen van Noord-Afrika is de winning van olie en aardgas de belangrijkste bron van inkomsten. Daarnaast is er landbouw langs de Nijl en in sommige vruchtbare gebieden en worden de Nijldammen gebruikt om elektriciteit op te wekken.